Arkazhsky Monastery, Nowogród Wielki

Monaster Arkazhy był jednym z najważniejszych klasztorów średniowiecznego Nowogrodu Wielkiego. Znajdował się około dwóch mil na południe od miasta i na zachód od klasztoru Juriewa. Do dziś pozostał po nim jedynie kościół Wniebowzięcia Matki Bożej, widoczny przy drodze do klasztoru Juriewa. Fundamenty średniowiecznego klasztoru zostały odkopane przez radzieckich archeologów w 1961 roku.

Klasztor został założony przez Arkadiusza, który ufundował go w 1153 r. zanim został wybrany na biskupa Nowogrodu. Początkowo zbudował on drewniany kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W 1188 r. Symeon Dibakevits przebudował ją na kamienną, a w następnym roku arcybiskup Gawriił poświęcił kościół. W ciągu wieków klasztor rozbudowywali kolejni bojarzy, w tym kilku posadników. W 1206 r. posadnik Twerdysław Michajłowicz zbudował nad bramą klasztoru cerkiew Symeona Stylity, w 1395 r. Isaak Onkifow kazał odbudować z kamienia cerkiew św. Michała Archanioła, a w 1407 r. posadnik Jurij Dmitriewicz i jego kuzyn Jakow przeprowadzili jej remont.

Oprócz patronowania klasztorowi, co najmniej dwóch posadników, a właściwie ojciec i syn, zostało w nim mnichami: w 1206 r. posadnik Michaiłko został wyświęcony na mnicha schematu, najwyższego poziomu monastycyzmu wschodniochrześcijańskiego, w monasterze Arkazhskim i tam zmarł, przyjąwszy imię Mitrofan. W 1222 r. jego syn Twerdysław, po przebytej chorobie, również został obrany mnichem w tym klasztorze.