Ramon Palace, Ramoń

Pałac Ramon, znany również jako Pałac Księżniczki Oldenburga, to neogotycki pałac z czerwonej cegły w Ramon, w Rosji. Został zbudowany w latach 1883-87 dla księżniczki Eugenii Maksymilianówny z Leuchtenbergu i jej męża księcia Aleksandra Piotrowicza z Oldenburga. Pałac jest wpisany do rejestru zabytków rosyjskiego dziedzictwa kulturowego.

W 1879 r. car Aleksander II podarował posiadłość Ramon swojej siostrzenicy księżniczce Eugenii i księciu Oldenburga jako prezent ślubny. W 1883 r. zlecili oni budowę pałacu z czerwonej cegły w stylu angielskiego gotyckiego zamku z portykiem. Zazwyczaj za architekta uważa się Christophera Neyslera, ale niektóre źródła przypisują projekt Nicholasowi Benois. W budynku zastosowano "cegły stopowe" wytwarzane według tradycyjnego procesu, w którym chłopi wkładali glinę do drewnianych ram w celu wypalenia.

Budynek jest ozdobiony kutym żelazem, a na terenie posiadał fontanny i menażerię, w tym niedźwiedzie, które zimą były trzymane w piwnicach. Wielkie schody prowadzące na pierwsze piętro, gdzie pierwotnie znajdowała się sala balowa, mają płytkie stopnie, aby pomieścić modne wówczas wąskie spódnice; uważa się, że księżniczka Eugenia miała swój wkład w ten i inne aspekty wystroju wnętrz. Wydaje się, że w ścianach znajdował się system centralnego ogrzewania z kanałami powietrznymi, a wanna księcia była opuszczana do piwnicy przez zapadnię, aby napełnić ją gorącą wodą.

Pałac został ukończony w 1887 roku. Po ślubie księcia Oldenburga Piotra Aleksandrowicza, jedynego syna książąt, z Wielką Księżną Olgą Aleksandrowną, młodzi małżonkowie zamieszkali w pałacu, a następnie wybudowali obok swój własny dom - Olgino.

W 1902 r. pałac został uszkodzony w wyniku podpalenia w związku z protestami robotniczymi. Rodzina Oldenburgów udała się na emigrację, aby uniknąć rewolucji rosyjskiej. W 1917 r. majątek został skonfiskowany przez rząd bolszewicki, a pałac był następnie wykorzystywany jako koszary, szkoła, szpital i mieszkania dla zarządców pobliskich fabryk, założonych przez księżniczkę Eugenię.

Pałac został zamknięty w celu odrestaurowania pod koniec lat 70. ubiegłego wieku, ale zamiast tego popadł w ruinę. W latach 1999-2005 przeprowadzono pewne prace stabilizacyjne, w tym wzmocniono główne schody i zainstalowano system topnienia śniegu na dachu. Planowano wydzierżawienie pałacu pod warunkiem zachowania jego architektury, ale zamiast tego w 2009 r. konsorcjum niemieckich architektów zaproponowało plany renowacji pałacu, a w 2010 r. pod patronatem księżnej Bibiane z Oldenburga, pani Dorner, rozpoczęto realizację projektu o wartości 40 mln euro, finansowanego przez niemieckich inwestorów, mającego na celu zachowanie pałacu i związanych z nim budynków jako muzeum oraz budowę hotelu. Podczas renowacji na terenie posiadłości znaleziono kamień z inskrypcją potwierdzającą, że posiadłość była darem królewskim.

Odrestaurowany teren został ponownie otwarty w 2013 r.