Mon Repos, Wyborg

Mon Repos lub Monrepos to rozległy angielski park krajobrazowy w północnej części skalistej wyspy Linnasaari pod Wyborgiem w Rosji. Park leży wzdłuż linii brzegowej wlotu Zashchitnaya do Zatoki Wyborskiej i zajmuje około 180 hektarów ziemi.

Dwór Monrepos został założony przez barona Ludwiga Heinricha von Nicolay, który kupił tę działkę w 1788 roku. Majątek uważany był za klejnot Starej Finlandii i należał do jego potomków aż do przejęcia przez Sowietów w 1944 roku. Trzon majątku baronowskiego stanowi neoklasycystyczny dom główny oraz dom biblioteki.

Park nadmorski jest usiany głazami narzutowymi, malowniczymi klifami i drewnianymi pawilonami. Uważa się go za kamień milowy w ewolucji romantycznego gustu w ogrodnictwie krajobrazowym. Mauzoleum barona Nicolaya zostało zaprojektowane przez Pietro Gonzago, a freski wykonał Johann Jacob Mettenleiter.

Jedyny syn i następca Ludwiga Heinricha, baron Paul von Nicolay, był w latach 1816-1847 ambasadorem rosyjskim w Kopenhadze. Jego żona Alexandrine Simplicie de Broglie zamówiła u Charlesa Heathcote Tathama obelisk upamiętniający jej braci poległych w wojnach napoleońskich. Auguste de Montferrand, Andreas Shtakenshneider i Gotthelf Borup również zaprojektowali pawilony i rzeźby dla Monrepos.

Park słynie ze skał, głównie ze starego granitu wiborgijskiego, a także z formacji polodowcowych o wysokości do 20 metrów. Występuje tu około 50 gatunków roślin, niektóre z nich są rzadkie. Różnorodna jest także fauna.