Saint Sampson's Cathedral, Petersburg

Sobór św. Sampsona jest najstarszym zachowanym kościołem w Petersburgu. Stoi na północnych obrzeżach miasta, a swoją nazwę zawdzięcza Alei Sampsoniewa. Sampsona Katarzyna II potajemnie poślubiła Grigorija Potiomkina w 1774 r. Plotka głosi, że to właśnie w kościele św.

Pierwotny drewniany kościół został zbudowany w 1710 r. ku czci Sampsona Gościnnego. To właśnie w święto tego świętego Piotr Wielki pokonał Karola XII Szwedzkiego w bitwie pod Połtawą. Istniejący kościół został zbudowany za czasów cesarzowej Anny według projektu Pietro Antonio Trezziniego. Konsekrowano go w 1740 roku. Przypominająca namiot dzwonnica została zbudowana w późniejszym czasie. Pierwotna cerkiew miała tylko jedną kopułę. W 1761 r. dobudowano cztery kopuły pomocnicze.

W ramach obchodów dwusetnej rocznicy bitwy cerkiew została znacznie odnowiona. Na jego terenie zbudowano kaplicę w stylu rastrelliańskim, a na ścianie wypisano przemówienie Piotra I do żołnierzy pod Połtawą. W tym czasie kościół został podniesiony do rangi katedry. W latach 30. XX w. parafia została rozwiązana przez Sowietów, a budynek zamieniono na magazyn. Pod koniec lat 70. XX w. został odrestaurowany, a w 2000 r. ponownie otwarty jako muzeum przy katedrze św.

Dziedziniec grobowy otaczający kościół był przez wieki zapełniony. Pochowano tu pierwszych zagranicznych architektów miasta, w tym Jeana-Baptiste'a Alexandre'a Le Blonda i Domenica Trezziniego. Grobowiec Artemy Volynsky'ego i Pyotra Yeropkina jest dziełem Aleksandra Opekushina. Pomnik Piotra Wielkiego przed katedrą został zaprojektowany przez Marka Antokolskiego. Został on usunięty przez Sowietów i odrestaurowany w 2003 r. w ramach obchodów trzechsetlecia miasta.

5 lutego 2017 roku w katedrze odbyła się uroczystość przekazania katedry przez państwo Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Podczas uroczystości, która rozpoczęła się Boską Liturgią, dyrektor Zespołu Muzeów Katedry św. Izaaka, który zarządzał katedrą św. Sampsona, oficjalnie przekazał klucze do katedry archimandrycie Serafinowi, zaznaczając, że stało się to "z uczuciem głębokiego zadowolenia". Archimandryta nazwał to przekazanie dniem historycznym i powiedział, że jest to początek nowej karty w historii katedry, a także podziękował zespołowi muzealnemu za zachowanie katedry.