Nativity Church in the Kremlin, Moskwa

Cerkiew Narodzenia Theotokos "na Senyakh" jest najstarszą zachowaną budowlą na Kremlu Moskiewskim i w mieście Moskwie. Od połowy XIX wieku stanowi część Wielkiego Pałacu Kremlowskiego. Cerkwi nie można zwiedzać. Z tego samego okresu średniowiecza co cerkiew pochodzi jedynie podziemna kondygnacja soboru Zwiastowania Pańskiego.

Cerkiew została zbudowana w 1393 lub 1394 r. przez księżniczkę moskiewską Eudoksję, wdowę po Dymitrze Dońskim. Przylegała ona do sali pałacu królewskiego, stąd jej nazwa "na sali".

N.N. Woronin uważał, że świątynię wzniesiono na pamiątkę bitwy pod Kulikowem, ponieważ jest ona poświęcona świętu Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, które w kalendarzu kościelnym pokrywało się z datą bitwy pod Kulikowem. Jednak S.W. Zagrajewski wykazał, że prawdopodobieństwo wybudowania kościoła w 13. rocznicę bitwy było niewielkie.

Kościół zajął miejsce drewnianego kościoła Zmartwychwstania Łazarza i znajdował się w części pałacu książęcego zarezerwowanej dla kobiet jako kościół domowy Wielkiej Księżnej.

Kościół z lat 1393-1394 zachował się do połowy wysokości murów z portalem głównym i częścią okien. Był to czteroprzęsłowy, trójprzęsłowy kościół pogański, zbudowany z białego kamienia. Na planie okrągłym, zachodnie filary dźwigają sklepiony, zachodzący na siebie chór. Architektura kościoła łączy w sobie cechy szkół architektonicznych: włodzimiersko-suzdalskiej i wczesnomoskiewskiej. W 1395 r. kościół został pomalowany przez Teofanesa i Symeona Czarnego wraz z uczniami...

W 1479 r. prawdopodobnie z powodu pożaru, zawaliła się górna część budynku, ale wkrótce kościół został odbudowany. W latach 1514-1518 architekt Alojzy Nowy przebudował kościół na poziomie mieszkalnej kondygnacji pałacu w nowej kubaturze, w której umieszczono główny tron Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Architekt zachował dolną część starożytnego kościoła w postaci podestu, w którym zbudowano kaplicę Lazara, wcześniej, jak się wydaje, znajdującą się w ołtarzu.

Wygląd cerkwi alewickiej możemy ocenić jedynie na podstawie schematu "Kremlenagrad" z początku XVI w. gdzie jest ona przedstawiona jako trójgłowa, z trzema absydami i dwiema nawami.

Za czasów cara Feodora Aleksiejewicza w latach 1681-1684 budynek został przebudowany i przekształcony w jednokopułową cerkiew z prostokątnym ołtarzem i refektarzem po stronie zachodniej. W tym samym czasie zlikwidowano kaplicę Świętego Łazarza. W XVIII w. Podcień zamienił się w magazyn. Na początku budowy Wielkiego Pałacu Kremlowskiego górna część została ponownie przebudowana, a w dawnym podtytule ponownie zbudowano specjalną cerkiew Wskrzeszenia Łazarza.