Fortifications of Derbent, Derbent

Fortyfikacje Derbentu są jedną z ufortyfikowanych linii obronnych zbudowanych przez perskie imperium sasanidzkie w celu ochrony wschodniego przejścia przez góry Kaukazu przed atakami koczowniczych ludów stepu pontyjsko-kaspijskiego. Zbudowane w VI w. za panowania perskiego cesarza Chosrowa I i utrzymywane przez różne późniejsze reżimy arabskie, tureckie i perskie, fortyfikacje składają się z trzech odrębnych elementów: cytadeli Naryn-Kala w Derbencie, bliźniaczych długich murów łączących ją z Morzem Kaspijskim na wschodzie oraz "górskiego muru" Dagh-Bary, biegnącego od Derbentu do przedgórza Kaukazu na zachodzie. Ogromny mur, o wysokości dochodzącej do dwudziestu metrów i grubości około dziesięciu stóp, ciągnął się przez czterdzieści kilometrów między Morzem Kaspijskim a górami Kaukazu, a trzydzieści północnych wież rozciągało się na czterdzieści kilometrów między Morzem Kaspijskim a górami Kaukazu, skutecznie blokując przejście przez Kaukaz.

W 2003 r. zespół fortyfikacji został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.