Nikolo-Perervinsky Monastery, Moskwa

Monastyr Nikolo-Perwiński jest najbardziej wysuniętym na południe zabytkowym klasztorem Moskwy. Poświęcony jest świętemu Mikołajowi Cudotwórcy. Położony jest w południowej części dzielnicy Pechatniki, między rzeką Moskwą a stacją klasyfikacyjną kolei Lublino.

Pierwsza wzmianka o opactwie pojawiła się w dokumentach miejskich w 1623 r. choć uważa się, że istniało ono już ponad sto lat wcześniej. Jego nazwę tłumaczy fakt, że rzeka Moskwa wielokrotnie zmieniała w tym miejscu swój bieg. Opactwo zaczęło się rozrastać w połowie XVII w. a szczególnie rozrosło się na przełomie wieków, kiedy patriarcha Adrian uczynił klasztor swoją letnią rezydencją i zbudował tzw. stary Katholikon. W 1775 r. na terenie klasztoru otwarto seminarium teologiczne. Głównym źródłem dochodów klasztoru była wieża Sucharewa, kaplica Iwerska i inne sketie, przyłączone do niego przez władze kościelne.

W 1908 r. obszerny Nowy Katolikon został poświęcony Świętej Ikonie Matki Bożej Iberyjskiej. Opactwo zamknięto w 1928 roku. Rosyjska Cerkiew Prawosławna wznowiła odprawianie nabożeństw w Starym Katoliku w 1991 roku.