Danube–Bucharest Canal, Bukareszt

Kanał Dunaj-Bukareszt to projekt kanału o długości 73 km, który ma połączyć Bukareszt w Rumunii z Dunajem poprzez rzekę Argeș, a docelowo stworzyć bezpośredni dostęp do Morza Czarnego poprzez istniejący Kanał Dunaj-Morze Czarne.

Najwcześniejsze plany, opracowane przez inżyniera Nicolae Cucu w 1880 r. zakładały połączenie Bukaresztu z Dunajem w Ołtenița. W 1927 r. w Szkole Politechnicznej opublikowano studium autorstwa Alexandru Davidescu. Dwa lata później parlament rumuński przyjął ustawę nr 2749 o budowie kanału Argeș-Bukareszt-Dunaj i portu w Bukareszcie; ustawa została opublikowana w sierpniu 1929 roku w Monitorul Oficial. Jednak światowa recesja na początku lat 30. uniemożliwiła rządowi zainwestowanie dużych sum w takie projekty. Opublikowano różne opracowania, ale po rozpoczęciu II wojny światowej zostały one zignorowane.

Nowe plany powstały w 1982 roku, a ich głównym celem było uregulowanie rzeki Argeș, która wylała w 1970 roku. Przywódca komunistyczny Nicolae Ceaușescu chciał również mieć bezpośrednie połączenie z Europą Północną, ponieważ w tym czasie budowano również Kanał Ren-Men-Dunaj. Budowę kanału rozpoczęto w 1986 roku, projekt miał składać się z pięciu śluz i czterech elektrowni wodnych. Ostatecznie projekt miał generować 62 GWh/rok.

W lutym 1990 r. budowa kanału została wstrzymana, choć był on ukończony w 60%. Obecnie funkcjonuje tylko tama w Mihăilești i mikroelektrownia wodna. W 1997 r. Traian Băsescu, ówczesny minister transportu, ogłosił, że ukończenie budowy kanału będzie wymagało około 400 mln USD i zajmie cztery lata, ale w tym czasie nie udało się znaleźć środków finansowych. W 2005 roku Adriean Videanu, burmistrz Bukaresztu, ogłosił, że zamierza dokończyć prace.

Obecnie realizowany jest wspólny projekt rumuńsko-unijny mający na celu ukończenie budowy kanału w latach 2014-2020 z wykorzystaniem funduszy krajowych i Funduszu Spójności w ramach strategii UE dla regionu Dunaju.