Rukumija

Monastyr Rukumija to serbski klasztor prawosławny położony w pobliżu Požarevaca, na drodze Drmno-Kostolac, we wsi Bradarac w powiecie Braničevo.

Nie wiadomo dokładnie, kiedy został zbudowany, ale przypuszcza się, że było to w XIV wieku. Był wielokrotnie niszczony, a w 1825 r. został po raz pierwszy odrestaurowany przez księcia Miloša Obrenovića.

Pierwszą wzmiankę o szczegółowym opisie Rukumiji pozostawił w 1733 r. Maksim Ratković. Według niego kościół klasztorny był pod wezwaniem Wniebowstąpienia Pańskiego, zbudowany z kamienia i miał sklepienie z kamienia. Dach był pokryty dachówką, a przy ołtarzu i w nawie kościoła znajdował się drewniany przedsionek, w którym był grób męczennika Sinaity. Kościół był niewielkich rozmiarów, aż do pierwszego powstania serbskiego, kiedy to Turcy, aby stłumić powstanie, zburzyli go.

Obecny kościół klasztoru Rukumija ma bardzo prostą formę, jest jednonawowy, z kruchtą od zachodu i półokrągłą absydą od wschodu. Z danych pisanych wynika, że kościół został namalowany w 1829 r. przez malarza Janję. Dzisiejsze malowidła ścienne, a potwierdza to napis na południowej ścianie kościoła, wykonał w 1971 r. mnich Naum Andrić. Malowidła wykonane są w technice "secco", pod względem kompozycji należą do klasyki i są w pełni zgodne z ikonografią prawosławną. Malarstwo bardzo ucierpiało podczas pożaru w 1978 r. a niektóre freski są tak zmatowiałe, że nie można było rozpoznać postaci. W 1994 r. został odrestaurowany, wyretuszowany przez Rosjanina Aleksandra Freskopisca gruz. W Rukumiji znajdują się relikwie czcigodnego męczennika Sinaity.

W klasztorze znajdują się dwie fontanny z wodą mineralną o nazwach Reduša i Jerinac. W przeszłości odwiedzało je wiele osób, ponieważ zgodnie z tradycją zostały one zbudowane w miejscu, gdzie spadły oczy Jelicy.