Guziec zwyczajny

Guziec zwyczajny, dziki przedstawiciel rodziny świniowatych, przemierza krajobrazy Afryki subsaharyjskiej. Kiedyś uważany za podgatunek P. aethiopicus, obecnie jest uznawany za odrębny gatunek. W różnych częściach Afryki można znaleźć różne podgatunki tych fascynujących stworzeń.

Guziec zwyczajny jest średniej wielkości i łatwo rozpoznawalny dzięki swoim wyraźnym kłom. Te zwierzęta mają zróżnicowaną dietę, jedząc rośliny, owady, a nawet padlinę. Nie tylko są zbieraczami, ale także doskonałymi kopaczami, często przejmującymi opuszczone nory jako schronienie. Gdy pojawia się niebezpieczeństwo, potrafią szybko biegać i wykazują agresywne zachowanie w celu obrony.

Guźce są zwierzętami społecznymi, żyjącymi w grupach zwanych „sounders”. Samice zazwyczaj pozostają w grupach, w których się urodziły, podczas gdy samce opuszczają je, ale trzymają się blisko swojego rodzimego terytorium. Rozmnażają się sezonowo, a samce mają nakładające się terytoria, które obejmują kilka samic. Po okresie ciąży trwającym od pięciu do sześciu miesięcy, samice guźców, zwane lochami, rodzą mioty liczące od 2 do 8 prosiąt.

Obecnie populacja guźców zwyczajnych w południowej Afryce szacowana jest na około 250 000 osobników. Jednak zagrażają im susze i polowania, co sprawia, że działania ochronne są kluczowe dla ich przetrwania.