Jelonek rogacz

Jelonek rogacz europejski, znany również jako Lucanus cervus, to fascynujący owad, który można spotkać w Europie Zachodniej. Niestety, obecnie figuruje jako gatunek bliski zagrożenia na Czerwonej Liście IUCN z powodu utraty siedlisk oraz spadku populacji. Należy do rodzaju Lucanus w rodzinie Lucanidae i posiada kilka podgatunków.

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech samców jelonka rogacza europejskiego są ich powiększone żuwaczki, przypominające poroże jelenia. Żuwaczki te służą do walk i rytuałów godowych, choć nie stanowią zagrożenia dla człowieka. Z kolei samice mają znacznie mniejsze żuwaczki, które jednak mogą zadać bolesne ugryzienie. Rozmiary tych chrząszczy różnią się znacznie w zależności od lokalizacji.

Jelonek rogacz europejski występuje na terenie całej Europy, z wyjątkiem Irlandii. Najlepiej rozwija się w siedliskach obfitujących w drzewa takie jak dąb, lipa, buk i wierzba. Chrząszcze są najbardziej aktywne późną wiosną i wczesnym latem, kiedy samice składają jaja w gnijącym drewnie. Larwy żywią się rozkładającym się drewnem i potrzebują kilku lat, aby przekształcić się w poczwarki.

Pod względem zachowania, jelonki rogacze europejskie są stosunkowo spokojne w obecności człowieka. Niemniej jednak, mają kilku drapieżników, takich jak koty, lisy, wrony i pustułki. Zagrażają im również pasożyty, takie jak roztocza. Prowadzone są działania na rzecz ochrony tych chrząszczy, a są one uwzględniane w różnych porozumieniach i dyrektywach dotyczących ochrony przyrody.