Myszarka leśna

Żółtoszyja mysz, znana także pod innymi nazwami, takimi jak żółtoszyja mysz polna, żółtoszyja mysz leśna oraz południowochińska mysz polna, to fascynujące małe stworzenie często mylone z myszą leśną. Po raz pierwszy została sklasyfikowana jako odrębny gatunek w 1894 roku, dzięki swoim unikalnym cechom: charakterystycznemu żółtemu pasowi futra wokół szyi, nieco większym uszom i większemu ogólnemu rozmiarowi. Ta mysz mierzy około 100 mm długości i jest doskonałym wspinaczem, często wspinając się na drzewa i czasami znajdując schronienie w domach podczas zimowych miesięcy.

Żółtoszyję mysz można przede wszystkim znaleźć w górzystych rejonach południowej Europy, jednak jej zasięg obejmuje także części Skandynawii i Wielkiej Brytanii. Jest to ważny gatunek, ponieważ może przenosić kleszczowe zapalenie mózgu na ludzi oraz stanowi rezerwuar dla wirusa Dobrava – hantawirusa, który powoduje gorączkę krwotoczną z zespołem nerkowym.

Jeśli chodzi o klasyfikację, Apodemus ponticus prawdopodobnie jest synonimem Apodemus flavicollis. Pierwszy występuje w byłym Związku Radzieckim, podczas gdy drugi jest spotykany w Europie Zachodniej. Pod względem wyglądu, żółtoszyja mysz przypomina mysz leśną, ale ma dłuższy ogon, większe uszy i wspomniany, dobitnie wyróżniający się żółty pas futra wokół szyi.

Te myszy występują w Europie i zachodniej Azji, preferując obszary leśne z dużą ilością drzew orzechowych, takich jak dęby i leszczyny. Są aktywne nocą przez cały rok, żywiąc się różnorodnymi roślinami oraz małymi bezkręgowcami. Rozmnażają się od lutego do października, a samice mogą rodzić kilka miotów rocznie.

Badania wykazały, że choć żółtoszyja mysz może przenosić wirusa kleszczowego zapalenia mózgu, sama pozostaje odporna na tę chorobę. Służy również jako rezerwuar dla wirusa Dobrava, który może powodować ciężką gorączkę krwotoczną z zespołem nerkowym u ludzi. Pomimo tych niepokojących aspektów, żółtoszyja mysz jest dość powszechna w odpowiednich siedliskach i ma stabilne populacje. Ze względu na szeroki zasięg i brak znaczących zagrożeń, jest klasyfikowana jako "Najmniejszej troski" w Czerwonej Liście IUCN.