Żmija żebrowana

Żmija żmijowa, czyli Vipera aspis, to jadowity wąż zamieszkujący południowo-zachodnią Europę. Słynie z tego, że jest bardziej niebezpieczna niż żmija zygzakowata; jej ukąszenie może być śmiertelne w 4% przypadków, jeżeli nie zostanie odpowiednio leczone. Te węże zazwyczaj osiągają długość 60-65 cm i można je łatwo rozpoznać po trójkątnych głowach i krótkich ogonach. Mają również 21-23 rzędy łusek grzbietowych oraz 134-170 łusek brzusznych.

Żmiję żmijową można spotkać w krajach takich jak Francja, Andora, Hiszpania, Niemcy, Szwajcaria, Włochy, San Marino i Słowenia. Co interesujące, odnotowano również jej obecność w Holandii, prawdopodobnie z powodu ucieczki lub wypuszczenia zwierząt domowych. Chociaż na Czerwonej Liście IUCN gatunek ten jest klasyfikowany jako najmniejszej troski, niektóre podgatunki są zagrożone w określonych obszarach.

Żmije żmijowe najlepiej radzą sobie w ciepłych, słonecznych miejscach z dobrze rozwiniętą roślinnością i suchą glebą. Często zamieszkują tereny z dużą ilością osłony, takie jak zarośla, łąki i polany leśne. Ich jad jest szczególnie silny, wywołując intensywny ból, obrzęk i uszkodzenie tkanek. Może zarówno powodować krzepnięcie, jak i rozpuszczać krew, a w ciężkich przypadkach prowadzić do niewydolności nerek.