Gaffoor Building, Kolombo

Gaffoor Building to wyróżniający się czteropiętrowy budynek w kształcie klina, położony na rogu ulic Sir Baron Jayatilaka Mawatha i Leyden Bastian Street, Colombo Fort.

Budynek został zbudowany dla Noordeena Hajiara Abdula Gaffoora, jednego z pionierskich jubilerów i handlarzy kamieniami szlachetnymi w kraju. Gaffoor założył firmę N. D. H. Abdul Gaffoor & Sons w hotelu Bristol w Kolombo w 1894 roku. Był jednym z niewielu kupców, którzy otrzymali wyłączne pozwolenie na wchodzenie na pokłady statków w porcie Colombo w celu sprzedaży kamieni szlachetnych i biżuterii. W 1901 r. Gaffoor otrzymał przywilej wystawiania pereł, diamentów, rubinów i szafirów oraz dzieł sztuki dla księcia i księżnej Walii podczas ich królewskiej wizyty. Louis w 1904 r. All Ceylon Exhibition w 1912 r. British Empire Exhibition w 1924 r. i Philadelphia World Fair w 1925 r. które jeszcze bardziej wzmocniły reputację jego i jego firmy. Jego młodszy brat, N. H. M. Abdul Cader, był jednym z muzułmańskich przedstawicieli w Radzie Legislacyjnej, zasiadając w niej w latach 1917-1930.

Budynek został ukończony w 1915 r. i był opisywany jako "jedna z największych i najwspanialszych budowli handlowych w Kolombo". W budynku znajdowało się nie tylko miejsce na emporium jubilerskie Gaffoora, ale także przestrzeń biurowa na górnych piętrach dla wielu najbardziej znanych cejlońskich firm i domów handlowych; znanymi najemcami byli H. W. Cave & Co. Mackwoods Ltd. Holland-Ceylon Commercial Co. oraz Rubber and Produce Traders Ltd..

W październiku 1947 r. biuro australijskiego Wysokiego Komisarza na Sri Lance zostało przeniesione z Galle Face Hotel do Gaffoor Building. W 1950 r. przeniesiono je do Grand Oriental Hotel.

Ze względu na swoją wartość historyczną budynek Gaffoor został uznany za "zabytek chroniony" na mocy Rozporządzenia o zabytkach z 4 października 2000 roku. W 2008 roku komisarz w Departamencie Archeologii, dr Senarath Dissanayake, stwierdził, że "budynek jest w bardzo złym stanie i oczekuje się, że na jego konserwację trzeba będzie wydać kilka milionów rupii". "Jest on w bardzo złym stanie i grozi zawaleniem. Najgorsza jest woda, która wsiąka pod spód, przez co fundamenty są słabe". W budynku prowadzono niedozwolone prace, a jego część przekształcono w parking, mimo że został uznany za budynek zabytkowy.

W 2012 roku konsorcjum międzynarodowych inwestorów zaproponowało przebudowę budynku na 40-piętrowy hotel butikowy z 300 pokojami. Inwestycja miałaby kosztować ponad 90 mln USD, wliczając w to wartość gruntu. Główną przeszkodą w przebudowie był brak jasności co do tego, kto jest prawnym właścicielem budynku. Tytuł prawny do budynku należał do Grupy EAP i rodziny Edirisinghe, jednak istniało wielu innych roszczących, w tym potomkowie rodziny Gaffoor, którzy wnieśli zakazy sprzedaży budynku. Ponadto budynek był zamieszkany przez lokatorów, a inwestorzy obawiali się, że mogą oni domagać się objęcia budynku w posiadanie zależne. Obie te kwestie mogły znacznie opóźnić nabycie i przebudowę terenu.

Następnie budynek został zakupiony przez Sri Lanka Ports Authority, a jego własność przekazano Urzędowi Rozwoju Miejskiego. W 2014 r. przewodniczący UDA, Nimal Perera, ogłosił, że urząd zajmie się przebudową i renowacją budynku w celu przekształcenia go w hotel z 63 pokojami, a na parterze znajdzie się do sześciu supermarketów. Hotel będzie prowadzony przez City Hotels Group, a prace zostaną wykonane przez Marynarkę Wojenną Sri Lanki na polecenie UDA.