Hambley–Wallace House, Salisbury

Hambley-Wallace House, znany również jako Wallace House, to zabytkowy dom położony w Salisbury, w hrabstwie Rowan, w Karolinie Północnej. Został zaprojektowany przez architekta Charlesa Christiana Hooka i zbudowany w latach 1901-1903 przez firmę Lazenby Brothers dla brytyjskiego inżyniera górniczego Egberta Hambleya i jego rodziny. Jest to duża, 2+1⁄2-piętrowa, granitowo-ceglana rezydencja w stylu châteauesque z wysokim czterospadowym dachem łupkowym. Posiada odsuniętą wieżę o stożkowym dachu, dwupiętrowy wystający wykusz i okrągły ganek z arkadami. Pozostałe elementy to dom zabaw, stajnia / pomieszczenia dla służby oraz tereny zielone. Historyk Davyd Foard Hood powiedział, że decyzja o zastosowaniu architektury Châteauesque była wynikiem niedawnego ukończenia budowy Biltmore House. Firma Thomas Meehan & Sons z Filadelfii wykonała dodatkowe prace na terenie posiadłości w 1904 roku.

W 1997 r. wpisano go na listę National Register of Historic Places. Znajduje się w dzielnicy historycznej Salisbury.

W 1917 r. Lottie Hambley sprzedała dom Johnowi Davidowi i Mary Napoleon Norwood. Norwoodowie w końcu mieli problemy finansowe i chociaż Mary Norwood udało się kupić dom na aukcji w 1923 roku, nie spłacili kredytu hipotecznego. Leo Wallace Jr. i Virginia Wallace kupili dom za 55 500 dolarów na aukcji w 1927 roku. Od tego czasu w domu mieszkali członkowie rodziny Wallace'ów. Leo i Virginia Wallace mieszkali w tym domu przez 70 lat. Virginia Wallace uwielbiała róże, a tak się złożyło, że w oryginalnym akcie notarialnym był zapis, że na terenie posiadłości zawsze będzie znajdował się ogród różany. Syn Leo, Lee, i jego żona Mona Lisa Wallace kupili dom w 2011 roku i odrestaurowali go.