Mount Jarvis, Park Narodowy Wrangla-Świętego Eliasza

Mount Jarvis to erodowany wulkan tarczowy w Górach Wrangell we wschodniej Alasce. Znajduje się on w Parku Narodowym Wrangell-Saint Elias około 10 mil na wschód od szczytu Mount Wrangell. Góra znajduje się na północno-wschodnim krańcu masywnej, pokrytej lodem tarczy Wrangell, wznosząc się prawie 5000 stóp ponad nią w spektakularnej serii klifów i lodospadów.

Widziana z góry góra Jarvis ma kształt wyraźnego hantla, z dwoma wybitnymi szczytami połączonymi węższą granią. Główny szczyt góry ma wysokość 13 421 stóp, co czyni go jednym z wielu trzynastaków na Alasce. Drugi szczyt znajduje się około 3 mile na północny północny zachód i osiąga wysokość 13 025 stóp z ponad 725 stopami przewyższenia nad siodłem łączącym, co kwalifikuje go jako samodzielny szczyt na liście trzynastaków. Cały obszar szczytu, w tym oba szczyty i grań, pokryty jest lodem lodowcowym. Strome, skaliste wschodnie i zachodnie zbocza góry Jarvis tworzą ściany czołowe nad kotłami lodowca Jacksina i lodowca Copper Glacier, które wypływają na północ z gór Wrangell.

Góra Jarvis została nazwana w 1903 roku przez F. C. Schradera, geologa USGS, dla porucznika Davida H. Jarvisa z U.S. Revenue Cutter Service, który dowodził Overland Relief Expedition, aby pomóc flocie wielorybniczej uwięzionej w lodach Oceanu Arktycznego w pobliżu Point Barrow w latach 1897-98.