Plum Island Light, Plum Island

Latarnia Plum Island Light znajduje się na zachodnim krańcu Plum Island, która leży na wschód od Orient Point, który z kolei znajduje się na końcu North Fork of Long Island w amerykańskim stanie Nowy Jork. W tym miejscu znajduje się zabytkowa granitowa latarnia morska, zbudowana w 1869 roku, która jednak nie pełni już funkcji pomocy nawigacyjnej. W 2011 r. została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków. W niewielkiej odległości na północny zachód od granitowego budynku latarni znajduje się 14-stopowa metalowa wieża, na której umieszczono automatyczne światło, które służy jako pomoc nawigacyjna od czasu wycofania z użytku wcześniejszego światła w 1978 roku.

W 1826 r. zachodni kraniec Wyspy Śliwkowej został zakupiony od Richarda Jerome'a za 90 dolarów z przeznaczeniem na budowę latarni morskiej. W następnym roku zbudowano kamienną wieżę o wysokości 11 m, która miała podtrzymywać pierwsze światło. Pierwsze światło składało się z dziesięciu wielorybich lamp olejowych z reflektorami. Światło pomagało w nawigacji w pobliżu wejścia do Long Island Sound, zwłaszcza w kanale "Plum Gut" między Orient Point a Plum Island. W 1856 roku oryginalne lampy i reflektory zastąpiono soczewkami Fresnela szóstego rzędu.

Pod koniec lat sześćdziesiątych XIX wieku latarnia zaczęła popadać w ruinę. W 1869 roku wybudowano nowy, granitowy budynek latarni o wysokości 17 m, który został oddany do użytku. Konstrukcja jest taka sama jak w przypadku latarni Sheffield Island w Norwalk, Connecticut; Morgan Point w Noank, Connecticut; Great Captain Island w Greenwich, Connecticut, Old Field Point w Old Field, New York; oraz Block Island North na Block Island Rhode Island. Soczewka szóstego rzędu z pierwotnej latarni została przeniesiona do nowego budynku, a następnie w 1897 roku zmieniono ją na nowszą soczewkę czwartego rzędu.

W 1897 roku na Wyspie Śliwkowej zbudowano Fort Terry. Przez wiele lat stosunki między latarnikami a personelem wojskowym układały się pomyślnie, a latarnicy zazwyczaj mogli kupować żywność i zapasy w kantorze Fortu. Jednak w 1916 roku wydano rozkaz i poinformowano strażnika latarni na Wyspie Śliwnej, że kupowanie zapasów w Fort Terry nie jest już dozwolone. Zasada ta zmusiła Williama Chapela, ówczesnego strażnika, do przepłynięcia ponad mili do Orientu lub 12 mil do New London, aby zakupić zaopatrzenie. W końcu Służbie Latarń Morskich Stanów Zjednoczonych udało się przekonać armię, że latarnicy powinni znów mieć możliwość kupowania zaopatrzenia w kantorach wojskowych.

Od 1939 roku obowiązki Służby Latarniczej przejęła Straż Przybrzeżna Stanów Zjednoczonych. Strażnicy zatrudnieni przez Straż Przybrzeżną zostali usunięci z Wyspy Śliwkowej w 1978 roku, kiedy to światło zostało zautomatyzowane na konstrukcji zbudowanej z boku latarni z 1869 roku.

W 1994 roku soczewka Fresnela została zdjęta z latarni i przeniesiona do East End Seaport Museum w Greenport, gdzie jest eksponowana.

W 2000 roku powstała grupa East End Lighthouses, która od tego czasu współpracuje z różnymi agencjami rządowymi w celu odnowienia i, miejmy nadzieję, ponownego zapalenia światła na Wyspie Śliwek jako aktywnej pomocy nawigacyjnej. 24 kwietnia 2007 roku miasto Southold podjęło uchwałę o przekazaniu miastu prawa własności do latarni.

Latarnia morska na Wyspie Śliwkowej nie jest udostępniona do zwiedzania dla zwiedzających, z wyjątkiem grup interesariuszy, którym Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych indywidualnie przyznaje dostęp do Wyspy Śliwkowej. Światło jest widoczne z wody, ale lądowanie na wyspie jest ograniczone do osób upoważnionych przez Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego do wykonywania oficjalnych zadań w Centrum Chorób Zwierząt na Plum Island.