Lexington Cemetery, Lexington

Lexington Cemetery to prywatny, niedochodowy cmentarz wiejski o powierzchni 170 akrów i arboretum, położony przy 833 W. Main Street w Lexington, w stanie Kentucky. Bramy cmentarza są otwarte dla zwiedzających codziennie od 8:00 do 17:00, a biuro czynne jest od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00 do 16:00 i w soboty od 8:00 do 12:00.

Cmentarz Lexington został założony w 1848 roku jako miejsce piękna i cmentarz publiczny, częściowo w celu uporania się z pochówkami związanymi z epidemią cholery w okolicy. Zaprojektowali go Charles S. Bell i John Lutz. Jego powierzchnia wynosiła początkowo 40 akrów, ale rozrosła się do 170 akrów, na których pochowano ponad 64 000 osób.

W skład nasadzeń wchodzą bukszpany, wiśnie, krabary, bukszpany, magnolie, taksusy, a także kwiaty takie jak begonie, chryzantemy, irysy, jonquile, lantany, lilie i tulipany. Na terenie cmentarza znajduje się również amerykański drzewo basowe, o którym mówi się, że jest największym drzewem na świecie. Twierdzenie to nie jest jednak potwierdzone przez Krajowy Rejestr Wielkich Drzew, według którego największy basswood amerykański znajduje się w hrabstwie Montgomery w Pensylwanii.

Na terenie cmentarza znajdują się trzy miejsca, które zostały wpisane do Narodowego Rejestru Miejsc Historycznych oddzielnie od cmentarza głównego: Confederate Soldier Monument w Lexington, Ladies' Confederate Memorial oraz Lexington National Cemetery.