Lock and Dam No. 13, Clinton

Śluza i zapora nr 13 to śluza i zapora znajdująca się na Górnej Rzece Missisipi powyżej miejscowości Fulton w stanie Illinois i Clinton w stanie Iowa w Stanach Zjednoczonych. Obiekt ten oferuje zwiedzającym widok na barki i łodzie przepływające przez najszerszy basen w górnym biegu rzeki Missisipi.

Ruchoma część zapory ma długość 1 066 stóp i składa się z dziesięciu zastawek piętrzących oraz trzech zastawek rolkowych. Nieruchoma część zapory biegnie dalej w kierunku brzegu Iowa, gdzie znajduje się plac składowy o długości 61,0 m, wał niezatapialny o długości 221,9 m, wał zatapialny o długości 502,9 m i wał niezatapialny o długości 400,8 m z dwoma odcinkami przejściowymi o długości 27,4 m między odcinkami zatapialnymi i niezatapialnymi. Po stronie stanu Illinois, na wschód od śluzy, znajduje się także wał niezatapialny o długości 2 724,9 m. Śluza główna ma 110 stóp szerokości i 600 stóp długości i, podobnie jak większość innych obiektów w ramach projektu, posiada mniejszą, nieukończoną śluzę pomocniczą. W 2004 r. obiekt został wpisany do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych jako Historyczny Rejon Śluzy i Zapory nr 13, nr 04000173, obejmujący 2 542 akry, 1 budynek, 6 konstrukcji i 4 obiekty.

Ta śluza i tama stanowią stworzone przez człowieka wyjście z obszaru Dryftu, gdzie statki muszą pokonać kilka stóp nad skałą macierzystą przez kanał żeglugowy o długości 2,7 m. Jest to około 522 stóp nad poziomem morza.