Edison

Avon, Washington to nieposiadająca osobowości prawnej społeczność w hrabstwie Skagit w stanie Waszyngton, położona wzdłuż rzeki Skagit. Sąsiadujące z nią miejscowości to Mount Vernon i Burlington. Miejscowi historycy spekulują, że nazwa Avon pochodzi od Stratford-upon-Avon.

Obszar Avon powstał jako miasto nadbrzeżne oraz miejsce wyrębu i dokowania na zachodnim brzegu rzeki Skagit. Miejsce pierwotnego nabrzeża znajduje się na wschód od drogi Bennett i na południe od ulicy Avon. Przed 1879 r. dwa korki na wschód od Mount Vernon zablokowały rzekę Skagit na zachód. Wzdłuż terenu przy nabrzeżu ścinano cedry zachodnio-czerwone, które zbierano na gonty. Po wyrębie lasów teren został oczyszczony, a Avon stało się miastem.

Pierwszymi osadnikami na tym terenie byli Thomas McCain w 1876 roku i Charles Conrad w 1881 roku. Arthur Henry Skaling otworzył sklep 27 października 1883 roku na ziemi zakupionej od W.H. Millera, który osiedlił się tam rok wcześniej. Według pierwszej mieszkanki, Ady Hall, W.H. Miller zasiedlił tę posiadłość w 1874 roku i zbudował tam pierwszy dom. Wkrótce w Avon działał młyn gontowy, urząd pocztowy, szkutnia, kilka sklepów, firma produkująca narzędzia, gazeta, restauracja, hotel, zakład fryzjerski, linia dyliżansowa i dwie modystki.

Metodyści zorganizowali kościół w 1884 roku, a obecny budynek powstał w 1887 roku, kiedy to ks. Pierwszym regularnym kaznodzieją był pastor Vroman. Pierwotnie kościół znajdował się bliżej rzeki, we wschodniej części dzisiejszej ulicy Avon. Około 1920 roku został przeniesiony w obecne miejsce. W 1889 r. liczba mieszkańców osiągnęła 500 osób.

Szkoła w Avon znajdowała się na SW rogu Avon Allen road i Bennett road. Została zbudowana w 1892 roku, a budynek sali gimnastycznej stoi do dziś. Na południowo-wschodnim rogu miasta, gdzie obecnie droga Bennetta zakręca na zachód, znajdowała się również hala IOOF zbudowana w 1891 roku. Tego budynku już nie ma.

W 1906 roku urząd pocztowy w Avon został zamknięty i przeniesiony do Mount Vernon. Po powodzi w 1909 roku wiele nadbrzeżnych budynków zostało odsuniętych od rzeki, aby chronić je przez nowo wybudowany wał. Gdy znaczenie dróg wodnych dla transportu i przemysłu zmalało, a wzrosło wykorzystanie kolei i samochodów, nadbrzeżne miasteczko Avon powoli przestało być miastem i stało się spokojną społecznością mieszkaniową. Większość oryginalnych budynków już tam nie istnieje, z wyjątkiem kilku domów zbudowanych przed 1900 rokiem, szkolnej sali gimnastycznej i kościoła metodystów.