Rene Beauregard House, Chalmette
Fakty i informacje praktyczne
Dom Rene Beauregarda, znany również jako Dom Malusa-Beauregarda, to portykowana rezydencja z lat 30. XIX wieku, będąca przykładem architektury francusko-luizjańskiej, z widokiem na pole bitwy pod Nowym Orleanem. Nazwa domu pochodzi od nazwiska pierwszego i ostatniego właściciela, a w XIX wieku służył on jako wiejska rezydencja dla kilku zamożnych osób.
Posiadłość, na której stoi dom, była częścią pierwotnej plantacji Chalmette, ale została podzielona przez braci St. Amond w 1832 r. i sprzedana Alexandrowi Baronowi. Po stronie zwróconej w stronę rzeki posiadłość miała szerokość jednego arpentu i głębokość 17 arpentów, czyli około 15 akrów. Baron nabył nieruchomość w imieniu swojej teściowej, wdowy Malus, z domu Madeleline Panneteir. Dom został zbudowany w 1833 lub 1834 roku dla wdowy Malus i ma wymiary 60 na 20 stóp. Na północnej i zachodniej elewacji znajdują się dodatkowe galerie o głębokości 12 stóp.
W 1880 r. sędzia Rene' Beauregard kupił posiadłość, która pozostawała w rękach jego rodziny do 1904 r. kiedy to została przejęta przez New Orleans Terminal Company. W 1949 r. posiadłość zakupiła Służba Parków Narodowych, która jest jej obecnym właścicielem.
Zbudowany w stylu klasycznym w 1832 roku. Dom znany był również jako "Bueno Retiro", a swoją obecną nazwę przyjął później od sędziego Rene R Beauregarda. Obecnie znajduje się w Narodowym Parku Historycznym Jean Lafitte i rezerwacie miejsca bitwy o Nowy Orlean.
Luizjana