Seitz Canyon, Humboldt-Toiyabe National Forest

Kanion Seitz to jeden z głównych kanionów i dolin w obrębie Gór Rubinowych w hrabstwie Elko, w północno-wschodniej części stanu Nevada w zachodnich Stanach Zjednoczonych. Kanion o długości około 5,5 mili został w znacznym stopniu wyrzeźbiony przez lodowce w poprzednich epokach lodowcowych. Oddalony, malowniczy i zróżnicowany ekologicznie, jest chroniony zarówno w ramach Ruby Mountains Wilderness Area, jak i Seitz-Echo Research Natural Area.

Główna odnoga Kanionu Seitz rozpoczyna się na szczycie góry Silliman, na wysokości 11 250 stóp. Na tym wysokim grzbiecie znajduje się także szczyt Gilbert o wysokości 11 120 stóp oraz nienazwany szczyt o wysokości 11 035 stóp. Kanion opada następnie na północ spektakularną ścianą czołową o wysokości ponad 610 m do prawie równej niecki, w której znajduje się jezioro Seitz.

To właśnie tutaj można znaleźć najwięcej dowodów na rzeźbę lodowcową. Kanion ma klasyczny przekrój w kształcie litery U, a wiele fragmentów nagiego granitu wciąż zachowuje ciemną patynę i prążki powstałe w wyniku bezpośredniego kontaktu z dolną powierzchnią lodowca, który niegdyś wypełniał tę dolinę.

Od jeziora Seitz kanion opada bardziej stopniowo do środkowego odcinka o wysokości 2 400 m, w którym znajduje się gęsty drzewostan osikowy i stawy bobrowe. Następnie ponownie opada do dużego dolnego odcinka o wysokości 2.100 m, w którym znajduje się otwarty las osiki i jodły białej, równiny porośnięte sagowcem oraz miejsce połączenia z południową odnogą kanionu. Powyżej, na wysokości 1 500 stóp, znajdują się granitowe klify i szczyty.

Podobnie jak jego sąsiad z północy, Kanion Lamoille, Kanion Seitz jest rozgałęziony. Południowe odgałęzienie zaczyna się w najwyższym punkcie pasma, na północnej ścianie Ruby Dome o wysokości 3 471 m. W pobliżu znajdują się dwa inne wysokie szczyty, znane lokalnie jako Ruby Pyramid i Seitz Peak. Kanion opada stromo czterema stopniami, po czym łączy się z główną odnogą kanionu.

Ta południowa odnoga kanionu mogła kiedyś wpadać do sąsiedniej, mniejszej doliny Thompson Creek. Według tej teorii wczesne lodowce były w stanie przebić się przez wąski grzbiet oddzielający kaniony, a następnie wpłynąć do głębszej głównej odnogi kanionu Seitz. W rezultacie Thompson Creek jest teraz "odwróconą" wiszącą doliną, której źródło znajduje się na wysokości 1.200 stóp na ścianie Kanionu Seitz. To połączenie doprowadziło także do powstania dużego obszaru odsłoniętego granitu na dnie Kanionu Seitz oraz stromej kaskady potoku o długości prawie 1000 stóp.

Z połączenia dwóch odnóg Kanionu Seitz powstaje Króliczy Potok, który wpływa do Pleasant Valley, a następnie meandruje przez Lamoille Valley, by połączyć się z rzeką Humboldt w pobliżu miejscowości Halleck. Gdy strumień opuszcza pasmo, mija ostatnią niezwykłą cechę Kanionu Seitz - najlepsze przykłady moren bocznych w Górach Rubinowych. Te grzbiety powstały, gdy lodowce zrzuciły skały, które zeskrobały z wyższych stoków. Moreny pokazują krzywiznę, jaką pokonały lodowce, wychodząc ze skalistego kanionu, oraz liczne grzbiety wtórne, powstałe w wyniku cofania się lodowców pod koniec ostatniej epoki lodowcowej.

Kanion został nazwany na cześć braci George'a i Edwarda Seitzów, którzy na początku zajmowali się ranczowaniem w Pleasant Valley. George ostatecznie opuścił te tereny, ale Ed Seitz został szeryfem hrabstwa Elko w 1869 roku.