Solitude, Blacksburg

Solitude to zabytkowy dom położony na terenie kampusu Virginia Polytechnic Institute w Blacksburgu, w hrabstwie Montgomery, w stanie Wirginia. Najwcześniejsza część została zbudowana około 1802 roku i rozbudowana najpierw około 1834 roku, a następnie w latach 50. XIX wieku przez pułkownika Roberta Prestona, który otrzymał ziemię otaczającą Solitude od swojego ojca, gubernatora Wirginii Jamesa Pattona Prestona. Pochodzący sprzed ponad 200 lat Solitude jest najstarszym budynkiem na kampusie Virginia Tech Blacksburg.

Jest to dwupiętrowy, pięcioprzęsłowy budynek mieszkalny w kształcie litery "L", zbudowany z bali i konstrukcji szkieletowej, kryty dachem czterospadowym. Modyfikacje z połowy XIX wieku nadały budynkowi wygląd greckiego renesansu. Na terenie posiadłości znajduje się również kamienny dom źródlany z nadbudową z bali oraz budynek gospodarczy zbudowany około 1844 roku, przemianowany w 2019 roku przez Virginia Tech Board of Visitors na Fraction Family House at Solitude. Ta nowa nazwa uwzględnia jego wykorzystanie jako domu mieszkalnego dla największej zniewolonej populacji żyjącej na tym terenie i symbolicznie uznaje wszystkich zniewolonych w Solitude. W 1872 roku 250-akrowa farma Solitude stała się częścią centralnego kampusu Virginia Agricultural and Mechanical College, służąc głównie jako farma uczelni. Dom na farmie, po śmierci jego właściciela Roberta Taylora Prestona w następnej dekadzie, służył jako ambulatorium uczelni w latach 1882-1886. Następnie, podobnie jak dom rodzinny Fractiona, przez następne 60 lat służył jako dom mieszkalny dla wykładowców. W latach 40. XX wieku był to na krótko dom klubowy dla powracających z II wojny światowej weteranów, którzy uczęszczając do Virginia Polytechnic Institute, mieszkali w otaczającym budynek parku przyczep. W tym czasie w dwóch frontowych salonach Solitude regularnie odbywały się tańce. W latach 60. i 70. XX wieku Solitude był wykorzystywany przez Hokie Club, a także jako mieszkanie dla wykładowców w dwóch apartamentach. W 1974 r. budynek zaczęły wykorzystywać programy akademickie. Przez pewien czas w Solitude mieściło się laboratorium żywienia człowieka i żywności oraz pracownie i biura projektowania wnętrz. Ostatnim lokatorem był Program Studiów Appalachów, który powrócił po odrestaurowaniu budynku. W budynku znajduje się również Henry H. Wiss Center for Theory and History of Art and Architecture. Budynek Solitude stał pusty przez wiele lat, zanim w lipcu 2010 r. rozpoczęto jego renowację, która kosztowała 1 mln USD i trwała pół roku. Znaczna część projektu została sfinansowana przez Fundację Mary Morton Parsons z Richmond, Va.

Dom położony jest w parku krajobrazowym przylegającym do głównego kampusu Virginia Polytechnic Institute. W 1988 r. został wpisany do rejestru zabytków stanu Wirginia, a w 1989 r. do Krajowego Rejestru Zabytków.

Po wpisaniu Solitude na listę NRHP rozpoczęto trwające dziesięć lat badania archeologiczne, których celem było dalsze zbadanie głównego domu, posesji i całego terenu, aby uzyskać dalsze informacje historyczne i ocenić, co będzie potrzebne do odrestaurowania domu i budynków gospodarczych. Zwieńczeniem tych wysiłków była praca magisterska z 2000 roku, napisana przez Michaela Pulice'a, ówczesnego magistra na Wydziale Architektury Virginia Tech, a obecnie głównego historyka architektury w Biurze Regionu Zachodniego Departamentu Zasobów Historycznych Wirginii. Pulice stwierdził w swojej pracy, że pozostały budynek gospodarczy z bali, długo uważany za gabinet lekarski lub kuchnię, jest ocalałą chatą niewolników i pomieszczeniami dla służby.