Pierwszy Kościół Unitarny, Berkeley

Pierwszy Kościół Unitariański w Berkeley w Kalifornii to dawny budynek kościelny, który został zbudowany w 1898 roku. Został zaprojektowany przez Alberta C. Schweinfurtha, który w niekonwencjonalny sposób wykorzystał w projekcie kościoła styl Shingle Style, stosowany zazwyczaj do budowy domów. Był on również bardzo nietypowy dla budynku kościelnego pod wieloma innymi względami, w tym pod względem zastosowania metalowych okien skrzydłowych w stylu przemysłowym, fragmentów pni sekwoi jako filarów, silnego akcentu poziomego oraz półokrągłej absydy ze stożkowym dachem.

Budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych, Kalifornijskiego Państwowego Przeglądu Zasobów Historycznych i jest zabytkiem miasta Berkeley. Budynek znany jest również jako University Dance Studio i Bancroft Dance Studio, a jego obecne przeznaczenie to University Dance Studio i Bancroft Dance Studio.

Choć pierwotnie znajdował się poza terenem uniwersytetu, jest obecnie drugim najstarszym budynkiem stojącym na terenie kampusu Berkeley. W czasie, gdy został zbudowany, zwrócony w stronę nieistniejącej już przecznicy Dana Street, dołączył do skupiska kościołów protestanckich, które powstawały od lat 70. XIX wieku przy wsparciu administracji uniwersyteckiej. Teren został przejęty przez uniwersytet w 1960 r. na zasadzie eminent domain w celu wybudowania kompleksu związków studenckich.

Kościół był pierwszym miejscem spotkań Hillside Club, założonego w 1898 r. w celu promowania zasad ruchu Arts and Crafts w rozwijającym się mieście uniwersyteckim.

Kiedy go budowano, architekt A. C. Schweinfurth był na dobrej drodze do zrobienia wybitnej kariery dzięki mecenatowi rodziny Hearstów, ale ten kościół okazał się jego ostatnim projektem. W trakcie budowy rozpoczął dwuletnią podróż po Europie z żoną i córką. Zachorował na tyfus brzuszny i zmarł we wrześniu 1900 roku.

W 1908 r. kongregacja wybudowała przyległy budynek zwany Unity Hall, zaprojektowany przez Bernarda Maybecka, który został zburzony w 1965 r. w związku z budową Zellerbach Hall. Budynek zaprojektowany przez Schweinfurtha został zachowany, uznany za zabytek i odrestaurowany w 1999 r. poprzez modernizację sejsmiczną i pokrycie nowym gontem.