J.S. O'Connor American Rich Cut Glassware Factory, Hawley

J.S. O'Connor American Rich Cut Glassware Factory, znana również jako Maple City Glass Company, H.W. Kimble Silk Company i Arrow Throwing Company, to zabytkowa fabryka wyrobów szklanych i huta jedwabiu znajdująca się w Hawley, w hrabstwie Wayne, w Pensylwanii. Pod koniec XIX wieku, wraz z upadkiem kanału i kolei grawitacyjnej, Hawley przekształciło się w ruchliwe miasto produkcyjne. Oprócz jedwabnych tkanin i odzieży, jednym z głównych produktów było modne wówczas szkło szlifowane. Najważniejszym zakładem produkującym szkło szlifowane był zakład Johna Sarsfielda O'Connora, położony u podnóża wodospadu Paupack.

Budynek powstał w 1890 r. na miejscu wcześniejszych młynów o konstrukcji drewnianej. Najstarszy z nich pochodzi z czasów założenia wioski Paupack Eddy, poprzednika Hawley, w ostatniej dekadzie XVIII wieku. Jest to trzypiętrowy, długi na 160 stóp i szeroki na 44 stopy, murowany budynek w stylu federalnym, z dobudówką o wymiarach 40 na 75 stóp. Firma J.S. O'Connor Rich Cut Glass została opisana jako jedna z najbardziej rozbudowanych fabryk szkła w Ameryce. O'Connor jest wymieniany jako jeden z najlepszych szlifierzy szkła w kraju. Fabryka była uważana za jedyną w swoim rodzaju w Ameryce, zasilaną energią wodną i oświetlaną elektrycznością z własnej elektrowni. Firma miała zdolność produkcyjną 250 ram do cięcia. John S. O'Connor wzniósł ten budynek z kamienia łamanego w celu produkcji szkła ciętego z wykorzystaniem półfabrykatów Dorflingera. Energia elektryczna pochodziła z wodospadu Wallenpaupack znajdującego się bezpośrednio za budynkiem. W piwnicy znajdowało się dynamo o mocy 300 świec. Na pierwszym piętrze znajdowało się biuro, pracownia obróbki zgrubnej i magazyny; na drugim i trzecim piętrze mieściły się działy projektowania, wygładzania i polerowania. Fabryka była dobrze zorganizowaną linią montażową. J.S. O'Connor zaprojektował wiele kolekcjonerskich wzorów, takich jak Parisian, Florentine i Princess. Zaprojektował również specjalne tarcze tnące do cięcia po okręgu, urządzenie próżniowe, które zapobiegało wdychaniu przez szklarzy szlifowanego szkła, oraz polerkę do twardego drewna. Kiedy przebudowano trzecie piętro, dodano 50 ram do cięcia. W ten sposób liczba pracowników wzrosła ze 150 do prawie 200 osób, wybudowano też nowy salon wystawowy. Inna wzmianka mówi, że w końcu liczba pracowników osiągnęła prawie 300 osób. W 1900 roku J.S. O'Connor otworzył drugą fabrykę w Goshen w stanie Nowy Jork. 16 stycznia 1902 roku J.S. O'Connor sprzedał swoją fabrykę w Hawley, przenosząc się z Hawley w stanie Pensylwania do Goshen w stanie Nowy Jork.

John S. O'Connor urodził się w Irlandii w 1831 r. i jako dziecko przybył do Ameryki. W młodości był praktykantem w fabrykach szkła ciętego w Nowym Jorku. Po odbyciu służby wojskowej w czasie wojny secesyjnej został zatrudniony przez Christiana Dorflingera w White Mills. Otrzymał pierwszą nagrodę za swój projekt szkła ciętego na wystawie w Paryżu. Zmarł w 1916 r. w wieku 85 lat w swoim domu w Hawley, który znajdował się obok zbudowanej przez niego fabryki. Został pochowany wraz z rodziną na cmentarzu w Honesdale, PA.

Budynek ten został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków w 2004 r.