First Baptist Church of Montana, Helena

Pierwszy Kościół Baptystów w Montanie, znajdujący się w Helenie w stanie Montana, jest zabytkowym kościołem założonym w 1880 roku. Jest to najstarszy kościół baptystyczny w Montanie, położony przy 8 Alei. Jest zrzeszony w Amerykańskich Kościołach Baptystycznych USA.

Pierwszy Kościół Baptystów w Montanie miał swoje początki 7 listopada 1879 roku, kiedy to 21 baptystów z Heleny zwróciło się do Baptystycznego Towarzystwa Misji Domowej w Nowym Jorku z prośbą o przysłanie misjonarza w celu zorganizowania kościoła. W tym celu przybył wielebny J.T. Mason, który 5 grudnia 1880 roku poprowadził spotkanie organizacyjne baptystów w drewnianym budynku sądu Lewis and Clark Courthouse. Nabożeństwa odbywały się najpierw w sali przy Broadway Avenue, a później w Południowym Kościele Metodystycznym przy 100 przecznicy North Warren. W 1882 roku zakupiono za 1000 dolarów teren pod budowę obecnego budynku i 19 września 1883 roku położono kamień węgielny. Stowarzyszenie Baptystów Montany zostało zorganizowane w nieukończonym budynku kościoła w 1883 roku.

W 1884 r. poświęcono budynek o wartości 11 000 dolarów. Wkrótce potem na tyłach kościoła wybudowano plebanię za 2 500 dolarów. Wielebny J.T. Mason wygłosił pierwsze kazanie w nowym kościele 6 kwietnia 1884 roku. Wśród pierwszych członków był gubernator Terytorium Preston Leslie, którego córka, Emily, pełniła funkcję organistki kościelnej. W 1901 roku, ku jej pamięci, podarowano piękne, używane do dziś organy firmy Barckhoff, które były ręcznie pompowane do 1906 roku.

Oryginalnym elementem budynku są spiralne schody prowadzące z północno-zachodniego przedsionka do sal nad salą wykładową. Podest pod amboną otwierał się, aby odsłonić chrzcielnicę, która po raz pierwszy została użyta 25 czerwca 1884 r. Żyrandol w centrum świątyni miał lampy gazowe aż do 1889 r. kiedy to powiernicy zostali upoważnieni do zastąpienia lamp węglowych lampami elektrycznymi. W 1936 roku okna z bezbarwnego szkła zostały zastąpione szkłem bursztynowym. Oryginalne ławki miały perforowane oparcia z wygodnymi poduszkami, a przedłużenia na każdym końcu, po rozciągnięciu na całą długość, pozwalały na wykorzystanie całej powierzchni podłogi.

W 1916 r. pożar zniszczył całą salę wykładową, w tym organy. Do października zgromadzenie spotykało się w kościele chrześcijańskim. Druga plebania przy 515 North Rodney została sprzedana, a pieniądze przeznaczono na naprawę organów.

W 1935 r. w wyniku serii trzęsień ziemi uszkodzeniu uległo wykończenie z czerwonej cegły, więc pokryto je sztukaterią, wnętrze przebudowano, a plebanię przekształcono w jednostkę edukacyjną z kuchnią i salą spotkań.

Witraż poświęcony jest gubernatorowi Samowi C. Fordowi, którego żona Mary była dożywotnim członkiem kongregacji. W 1956 r. iglica została przebudowana tak, aby wyglądała tak, jak obecnie.

W 1965 roku przeprowadzono szereg remontów, w tym dobudowano 11 000 stóp kwadratowych na nowe sale lekcyjne, kuchnię, biura, nowe wejście od strony ulicy 8 oraz salę społeczną na 250 osób. W starym skrzydle plebanii urządzono salę Ann Judson, szatnie do chrztu i sale lekcyjne. Ponadto zainstalowano wszystkie prostokątne witraże, zmieniając w ten sposób wygląd budynku od strony ulicy 8.

W 1977 r. zainstalowano trzecią chrzcielnicę, zastępując mocno zniszczoną chrzcielnicę i jej "pływające stopnie" większą konstrukcją z włókna szklanego. Ściana nad chrzcielnicą została wyłożona płytkami, dzięki czemu powstał większy otwór.

W 1979 roku organy Barckhoffa zostały całkowicie zdemontowane i oczyszczone, a komora organowa - po raz pierwszy od pożaru w 1916 roku - ponownie otynkowana i pomalowana.

W 1980 r. sanktuarium przeszło czwartą renowację.