Whaleback Shell Midden, Damariscotta

Whaleback Shell Midden to składowisko muszli, składające się głównie z muszli ostryg, znajdujące się na wschodnim brzegu rzeki Damariscotta w stanie Maine w Stanach Zjednoczonych. Jest on zachowany jako miejsce historyczne stanu Maine i został włączony do zespołu zwałowisk muszli ostryg Damariscotta, wpisanych do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych w 1969 roku. Inne skupiska muszli znajdują się w ujściu rzeki, zarówno w Damariscotta, jak i w Newcastle. Misy na tym obszarze powstawały przez około 1000 lat, od 200 r. p.n.e. do 1000 r. n.e.

Pierwotnie midden składał się z trzech głównych warstw muszli. W dwóch dolnych warstwach pojedyncze muszle miały zazwyczaj długość 5-8 cali. Te dwie warstwy oddziela warstwa ziemi, a warstwa środkowa jest wymieszana z kośćmi zwierzęcymi. Górna warstwa zawiera mniejsze muszle. Odkopane artefakty pozwalają naukowcom przypuszczać, że obszar ten był wykorzystywany przez kolejne plemiona prehistorycznych ludzi. Górna warstwa została zdeponowana przez członków plemienia Abenaki, którzy latem łowili ryby w tym rejonie.

Pierwotnie nasyp Whaleback miał ponad 30 stóp głębokości, ponad 1650 stóp długości i szerokość wahającą się od 1320 do 1650 stóp. Swoją nazwę zawdzięcza kształtowi. Do dziś zachowała się tylko niewielka część tego nasypu, ponieważ większość z nich została przetworzona na paszę dla kurczaków w latach 1886-1891 przez firmę Damariscotta Shell and Fertilizer z siedzibą w Massachusetts, zniszczona przez podnoszący się poziom morza lub splądrowana. Z tego powodu zbiornik Glidden, znajdujący się po drugiej stronie rzeki w Newcastle, jest obecnie największym w stanie Maine i największym na wschodnim wybrzeżu USA na północ od Georgii.