Stary Ratusz, Tacoma

Stary Ratusz to pięciopiętrowy budynek w Tacoma, w stanie Waszyngton, który służył jako ratusz na początku XX wieku. W południowo-wschodnim narożniku budynku znajduje się dziesięciopiętrowa wieża zegarowa, zwrócona w stronę skrzyżowania ulic Pacific Avenue i S 7th Street.

W budynku zastosowano murowane ściany nośne połączone z licznymi oknami. Okna na drugim i trzecim piętrze są jednakowej wielkości. Okna czwartego piętra są łukowate u góry. Okna piątego piętra są mniejsze i węższe.

Fundamenty wykonano z miejscowego kamienia Wilkeson, który jest jasnoszary. Mury mają grubość 8 stóp u podstawy i zwężają się do 6 stóp na poziomie ulicy. Są one pokryte fasadą z czerwonej cegły, na którą nałożono żółtą cegłę rzymską. Uważa się, że cegły te stanowiły podsypkę z Chin lub Belgii albo zostały przywiezione z Włoch. Wieża jest wolnostojącą budowlą murowaną z zegarem na każdej ścianie.

Budynek ma plan trapezu i nawiązuje do stylu włoskiej willi. Małe okrągłe okna znajdują się poniżej linii narożnika; trzy duże okrągłe okna znajdują się poniżej narożnika na wieży.

Podstawa wieży ma ciężkie wsporniki nad narożnikiem głównej konstrukcji i wąskie prostokątne okna na korpusie wieży. Na szczycie po każdej stronie znajduje się grupa trzech łukowatych okien. Pomiędzy oknami łukowymi a linią okapu wieżę otacza rząd małych okrągłych okienek. Dekoracje z terakoty zdobią wieżę i część antresoli. Na wieży znajduje się zegar i zespół czterech dzwonów. Zegar i dzwony zostały odlane przez odlewnię McShane Bell Foundry w Baltimore, tę samą, która odlała Dzwon Wolności. Masa srebrnego metalu, z którego wykonano dzwony, wynosi 3 600 kg. Hugh Wallace z Tacomy, ambasador we Francji podczas I wojny światowej, podarował dzwony i kuranty na pamiątkę swojej córki w Boże Narodzenie 1904 roku. Wahadło zegara, o długości 3,7 m, jest zawieszone na pojedynczym drucie o długości 12 m. Mechanizm jest napędzany grawitacyjnie. Mechanizm jest napędzany grawitacyjnie, a silniki są nawinięte elektrycznie.