Haverhill-Bath Covered Bridge, Wells River

Haverhill-Bath Covered Bridge to zabytkowy kryty most nad rzeką Ammonoosuc łączący Bath i Woodsville w stanie New Hampshire. Dawniej używany do przeprowadzania trasy New Hampshire Route 135, most został wyłączony z ruchu w 1999 roku. Odrestaurowany w 2004 roku, jest obecnie otwarty tylko dla ruchu pieszego. Uważa się, że jest to najstarszy kryty most w tym stanie.

Most Haverhill-Bath znajduje się w północno-zachodnim narożniku miasta Haverhill, łącząc wioskę Woodsville z wiejskim obszarem w południowo-zachodniej części Bath. Most został zbudowany w 1829 roku z funduszy obu miast. Zbudowali go Moses Abbott i Leonard Walker po tym, jak Airel Miner, który jako pierwszy miał nadzorować budowę, zrezygnował. Most jest miejskim mostem kratownicowym o dwóch przęsłach, opartym na kamiennych i betonowych przyczółkach oraz kamiennym pomoście. Podłoże jezdni ma długość 256 stóp 8 cali i szerokość 14 stóp 4 cali, a dach ma długość 277 stóp 8 cali i przykrywa nie tylko most, ale także obramowane wejścia po obu jego stronach. Po wschodniej stronie mostu znajduje się chodnik o szerokości 1,85 m. Dach po tej stronie jest wysunięty ponad chodnik, co nadaje mu profil domu typu saltbox. Dach po tej stronie jest wysunięty ponad chodnik, co nadaje mu kształt domu solnego.

Most przetrwał wiele powodzi, z których najważniejsza miała miejsce w 1927 r. kiedy to pień drzewa przebił kratownicę, a stodoła została wciągnięta na konstrukcję. Most był wielokrotnie remontowany, ostatnio w 2004 roku. W 1977 r. most został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków. Jest on upamiętniony przez New Hampshire Historical Marker nr 190.