Church House, Columbia

Church House, znany również jako Barrow House, to zabytkowa rezydencja w Columbia w stanie Tennessee. W 1978 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków. Dom Barrowa, który został zbudowany ok. 1873 r. jest jednym z najlepszych przykładów architektury w stylu Drugiego Cesarstwa w Columbii i jednym z najbardziej okazałych domów z końca XIX w. w mieście. Wyróżnia go zdecydowanie trójwymiarowa bryła, bogata ornamentyka oraz połączenie przybudówek i bliźniaków. Ganek fasady z bogatymi elementami dekoracyjnymi oraz wykusze w elewacji wschodniej i południowej podkreślają poziome linie budynku i częściowo równoważą dominującą pionowość wieży i dachu mansardowego. Trzy przecznice na zachód od placu sądowego Barrow House znajduje się w dawnej prestiżowej dzielnicy, w której nadal stoi wiele dużych domów z końca XIX wieku. Mieszkali tu ludzie zamożni i prominentni z Kolumbii.

Chociaż tylna część budynku została nieco zmodyfikowana w celu dodania kuchni, fasada zachowała swój pierwotny wygląd. Obecny właściciel przeprowadził gruntowną renowację. Ten imponujący dom z cegły, przypominający blok, o rozłożystej formie i nieregularnym planie, podkreślony masywnymi detalami, uosabia styl architektoniczny Drugiego Cesarstwa w jego najbardziej imponującej postaci. Wysoki na trzy piętra i szeroki na trzy wykusze, stojący na kamiennej podmurówce, dom jest zwieńczony charakterystycznym dla Drugiego Cesarstwa mansardowym dachem pokrytym ozdobnymi gontami łupkowymi. Z wyjątkiem fasady, która została wymurowana z cegły o wiązaniu nożycowym, ściany zostały wymurowane z cegły o wiązaniu wspólnym. Środkowy przęsło fasady wystaje do przodu i ma wieżyczkę, kolejny element typowy dla stylu Drugiego Cesarstwa. Wejście do zamkniętego ganku u podstawy części wieżowej wyznacza mocno zdobiony łuk okrągły. Wykusze wschodni i zachodni są cofnięte o jeden bardziej niż drugi; pierwszy z nich ma zadaszony parterowy ganek z rzeźbionymi słupkami, spandrelami i balustradą, podczas gdy drugi ma wykusze z okrągłymi głowicami i oknami o jednym otworze. Ten typ okien występuje w całym budynku, a te w drugim piętrze fasady mają ciężkie okapy, a w środkowym przęśle ozdobny parapet. W kondygnacji powyżej drugiego piętra znajdują się okrągłe i ostrołukowe okna w lukarnach z niezwykle dekoracyjnymi nadprożami.

Kominy o spłaszczonych wierzchołkach nad wschodnią i zachodnią ścianą obramowują mansardowy dach; trzeci komin wznosi się nad ścianą północną. Gzyms ma elementy wspornikowe, a wzór ten pojawia się nad wykuszem i gankiem fasady. Dwuczęściowa elewacja wschodnia ma wykusz powielający ten z fasady; element ten znajduje się w wystającym tylnym wykuszu. Do wschodniej części ściany północnej przylega jednopiętrowa, murowana kuchnia z czterospadowym dachem, przykryta gankiem, a od północnej strony elewacji zachodniej wystaje małe, jednopiętrowe, ramowe skrzydło. Wydaje się, że kuchnia została zbudowana w XIX w. natomiast skrzydło ramowe jest prawdopodobnie całkiem niedawnym dodatkiem. Inna część zadaszonego ganku w pobliżu północno-zachodniego narożnika łączy z domem drugi, jednopiętrowy, murowany budynek z czterospadowym dachem; całkiem możliwe, że pierwotnie był to całkowicie wolnostojący budynek gospodarczy; przez wiele lat służył jako pomieszczenia dla służby. Na północny zachód od domu znajduje się parking dla właścicieli domu i gości.