Fort Defiance, Defiance

Fort Defiance został zbudowany przez generała "Szalonego" Anthony'ego Wayne'a w drugim tygodniu sierpnia 1794 r. u zbiegu rzek Auglaize i Maumee. Był jedną z linii obronnych zbudowanych przez wojska amerykańskie w kampanii prowadzącej do bitwy pod Fallen Timbers w czasie wojny północno-zachodnio-indyjskiej 20 sierpnia 1794 roku.

Prace rozpoczęto 9 sierpnia 1794 r. a zakończono 17 sierpnia. Nazwa pochodziła od deklaracji Charlesa Scotta, który przewodził bandzie milicjantów z Kentucky wspierających Wayne'a, że: "Zakazuję Anglikom, Indianom i wszystkim diabłom z piekła rodem, by ją zdobyli". Posterunek był uważany za jedną z najsilniejszych fortyfikacji zbudowanych w tamtym okresie.

Po bitwie pod Fallen Timbers Wayne rozkazał zniszczyć wszystkie wioski rdzennych Amerykanów i ich uprawy w promieniu 80 km od fortu. Na mocy traktatu z Greenville, podpisanego 3 sierpnia 1795 r. ludy tubylcze odstąpiły sześć mil kwadratowych wokół fortu i pozwoliły Amerykanom na utrzymanie tam punktu handlowego, mimo że znajdował się on na obszarze określonym przez "linię traktatu z Greenville", poza którą Amerykanie zgodzili się nie osiedlać. Fort został opuszczony w 1796 roku.

Fort Winchester został zbudowany na pobliskim terenie w 1812 r. przez gen. Williama Henry'ego Harrisona.

W 1822 r. na miejscu fortu założono miasto Defiance w stanie Ohio. W 1904 r. w miejscu fortu powstała Biblioteka Publiczna Defiance.

Fort Defiance posłużył jako punkt odniesienia do wyznaczenia linii granicznej cedowania ziemi w traktacie z Detroit w 1807 roku. Ta linia biegnąca z północy na południe miała być ponownie wykorzystana jako południk Michigan podczas pomiarów gruntów w Michigan.

Obecnie na terenie fortu znajduje się park, który w 1980 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.