Bonito Lake, Lincoln National Forest

Jezioro Bonito to alpejski zbiornik wodny położony wysoko w górach Sierra Blanca na północny zachód od Ruidoso w Nowym Meksyku. Jest to popularne miejsce wędkowania i biwakowania, i chociaż jest otoczone przez Lincoln National Forest, nie jest częścią lasu narodowego. Obecnie jest własnością miasta Alamogordo w Nowym Meksyku i stanowi jego podstawowe źródło wody. Ze względu na dużą wysokość nad poziomem morza, temperatura jeziora jest niska przez cały rok i jest ono domem dla wielu pstrągów tęczowych. W okolicy jeziora znajduje się kilka pól namiotowych ze szlakami turystycznymi i strumieniami.

Obszar ten jest obecnie częścią Lincoln National Forest, ale pod koniec XIX wieku większość praw wodnych na tym terenie posiadała Southern Pacific Railroad. W 1907 roku kolej wybudowała małą tamę w kanionie South Fork, w górę rzeki od obecnej tamy. Z tamy tej przedłużono drewniany rurociąg o długości 132 mil do Pastury w Nowym Meksyku, aby zapewnić wodę dla ówczesnych pociągów parowych. Pozostałości oryginalnej tamy i fragmenty drewnianego rurociągu są nadal widoczne dla turystów wzdłuż szlaku w kanionie South Fork.

W latach dwudziestych XX wieku kolej potrzebowała jeszcze więcej wody, dlatego zwróciła się do rządu Nowego Meksyku z petycją o pozwolenie na budowę kolejnej, większej tamy wzdłuż Bonito Creek. Inżynierowie, którzy badali kanion, ustalili, że najlepszym miejscem na budowę tamy będzie dół rzeki od miasta Bonito, po drugiej stronie wąskiego miejsca w kanionie. Takie usytuowanie tamy pozwoliłoby na zatrzymanie wody z dwóch strumieni, które łączyły się tuż nad tamą. Taka lokalizacja oznaczała jednak, że miasto Bonito zostanie zalane przez jezioro zaporowe. Mieszkańcy Bonito otrzymali ziemię położoną dalej w kanionie, a całe miasto zostało przeniesione w dół rzeki, na nowe miejsce.

Budowę tamy ukończono w 1931 roku, a w 1933 roku jezioro zostało całkowicie wypełnione wodą. Przy pełnej pojemności jezioro zawiera 1500 akrów wody.

W latach 50. lokomotywy parowe zostały zastąpione lokomotywami elektrycznymi z silnikiem diesla, a kolej nie potrzebowała już wody z jeziora. Kolej sprzedała jezioro miastu Alamogordo w Nowym Meksyku, które potrzebowało niezawodnego źródła wody do zaopatrywania miasta w wodę pitną. Zbudowano 90-milowy rurociąg do zakładu uzdatniania wody "La Luz" w Alamogordo. Alamogordo nadal jest właścicielem tamy i jeziora, ale wszystkie tereny wokół jeziora są częścią Lasu Narodowego Lincoln. Jezioro i otaczające je góry są obecnie popularnym miejscem wędkowania, biwakowania i wędrówek.