Fort Worth Japanese Garden, Fort Worth

Ogród Japoński w Fort Worth to ogród japoński o powierzchni 7,5 akra znajdujący się w Ogrodzie Botanicznym w Fort Worth. Ogród został zbudowany w 1973 roku, a wiele roślin i materiałów budowlanych zostało podarowanych przez miasto siostrzane Fort Worth - Nagaokę w Japonii. Atrakcje w ogrodzie obejmują ogród zen, taras widokowy na księżyc, wodospady, drzewa wiśniowe, klony japońskie, pagodę oraz dystrybutory pokarmu dla ryb, którymi można karmić setki karpi koi w trzech stawach Ogrodu Japońskiego. W ogrodzie odbywają się dwie doroczne imprezy, Festiwal Wiosenny i Festiwal Jesienny, podczas których prezentowane są pokazy sztuki i kultury japońskiej.

Scott Brooks, starszy ogrodnik Ogrodu Japońskiego w Fort Worth, relacjonuje: Ogród Japoński w Fort Worth został pierwotnie zbudowany z materiałów ofiarowanych przez liczne osoby prywatne, firmy i instytucje z północnego Teksasu i innych części USA. W latach 90. ubiegłego wieku japońskie miasto siostrzane Fort Worth, Nagaoka, podarowało Fort Worth autentyczną Mikoshi, która obecnie znajduje się na terenie ogrodu. W podobny sposób podarowano kilka drzew, w tym sosny i kwitnące wiśnie. W 1997 r. Shigeichi Suzuki, architekt krajobrazu z Nagaoki, podarował plany dobudówki w stylu karesansui. Budowa została ukończona w 2000 r. i obecnie nosi nazwę "Ogród Suzuki". Ogród Japoński w Fort Worth został zbudowany w małej dolinie, która pierwotnie była wąwozem, otwierającym się na teren zalewowy odnogi rzeki Trinity - Clear Fork. Miejsce to, powiększone jako kamieniołom żwiru, w różnych okresach służyło także jako wodopój dla bydła, wysypisko śmieci i obóz dla osadników. Dziś ta zaciszna dolina służy jako "ogród spacerowy" w stylu japońskim. Sercem krajobrazu jest system stawów otoczonych wzgórzami i otoczonych siecią połączonych ze sobą ścieżek, pawilonów, mostków i pomostów. Jak sama nazwa wskazuje, ogród rozwija się jako stale zmieniająca się seria perspektyw krajobrazowych dla zwiedzających, którzy spacerują wzdłuż tych arterii. Zbudowany w tradycji ogrodów spacerowych z okresu Edo, Ogród Japoński w Fort Worth łączy w jednym krajobrazie kilka japońskich stylów projektowania ogrodów. Znajdują się tu przykłady typów: "Wzgórze i staw", "Suchy krajobraz", "Ogród herbaciany" i "Ogród zamknięty". Ponadto w ogrodzie znajdują się elementy architektoniczne pochodzące z miejsc historycznie związanych z japońskim ogrodnictwem. Należą do nich świątynie buddyjskie, wille cesarskie, posiadłości panów samurajskich oraz ogrody przy kamienicach bogatych kupców. W ogrodzie japońskim w Fort Worth znajduje się kilka niekonwencjonalnych elementów architektonicznych. Jeden z nich, zwany "Pawilonem", jest pochodną głównej sali świątyni shintoistycznej. Stoi on nad ziemią na słupach i ma kilka dwuspadowych dachów z krzyżującymi się przedłużeniami. Innym niezwykłym elementem ogrodu jest "Mikoshi", ozdobny palankin podarowany Fort Worth przez mieszkańców Nagaoka w Japonii. Nietypowym dodatkiem do ekspozycji w Fort Worth jest również taijitu, pełen wdzięku Budda z Indochin, oraz trzy kamienne małpy. Ogród Karesansui jest wzorowany na słynnym Ogrodzie Kwater Opata w kompleksie świątynnym Ryoanji w Kioto. Jest to klasyczna piętnastokamienna kompozycja "Hira niwa", która ma swoje własne, niepowtarzalne cechy. Jedną z nich jest podwyższona i zamknięta weranda widokowa, przypominająca zadaszony most w stylu japońskim. Otacza ona płaski ogród, umożliwiając oglądanie go ze wszystkich stron. Kolejnym jest wyłączenie materiału roślinnego z rdzenia ekspozycji. Piętnaście głazów otoczonych jest wzorzystym żwirem, zamkniętych w kamiennej osłonie i otoczonych czarną wulkaniczną skorupą. Jedynymi roślinami, które mogą się rozwijać w tej kompozycji, są fruticose porosty, które skolonizowały powierzchnie głazów. Ten minimalistyczny eksponat stanowi doskonałą metaforę estetyki Zen, która słynie ze skąpości. Pokład do oglądania księżyca" w Ogrodzie Japońskim w Fort Worth jest twórczą adaptacją słynnego piaskowego stożka "Kogetsudai" ze świątyni Ginkakuji. Wersja z Fort Worth ma być interaktywną wystawą karesansui, w której zwiedzający mogą wchodzić po schodach na płaski szczyt stożka i oglądać kompozycję z góry. Na szczycie, w odsłoniętym betonie, wytłoczono napis "Taijitu". Ten bardzo nietypowy dodatek do japońskiego ogrodu jest ostatecznie kosmologicznym symbolem pochodzenia chińskiego. Ma również inne interpretacje, w tym najważniejszą współczesną, związaną z kulturą koreańską, a także jako metafora orientalnego mistycyzmu w amerykańskiej kulturze pop. Na wystawie znajduje się również amfiteatr, który jest wpuszczony w tę samą platformę, co stożek. Amfiteatr służy jako miejsce przedstawień podczas dwóch dorocznych festiwali organizowanych w ogrodzie oraz jako kaplica ślubna przy świetle księżyca.

Dwa eksponaty karesansui w Ogrodzie Japońskim w Fort Worth przywołują na myśl rzeki, które biorą swój początek w górzystym terenie. Jedna z nich zaczyna się w sąsiedztwie ogrodowego "pawilonu" i "płynie" krętym, wyłożonym głazami kanałem do małego jeziora lub morza. W tym przypadku "woda" składa się w całości z ozdobnego żwiru i można ją oglądać z kilku poziomów na całej jej długości. Drugi eksponat znajduje się w pobliżu tarasu widokowego na Księżyc w ogrodzie. Podobnie jak pierwszy, zaczyna się on w grupie głazów, które mają sugerować skaliste pasmo górskie. Rzeka" złożona z mieszanych głazów schodzi następnie wzdłuż tarasowego koryta wyłożonego głazami, które z kolei otoczone jest nasypem z drobnoziarnistej darni. Znika ona pośród kilku dużych głazów, jak rzeka wpadająca do kanionu. To twórcze odejście od tradycji karesansui miało na celu zasugerowanie czysto amerykańskiego punktu orientacyjnego. Jest to ogrodowa metafora rzeki Kolorado, która bierze swój początek w Górach Skalistych, przepływa przez wzniesiony płaskowyż i schodzi w głąb Wielkiego Kanionu.