Graham Building, Bangor

Graham Building to budynek handlowy z żółtej cegły w stylu romańskim w centrum Bangor, Maine, na rogu ulic Harlow i Central. Jest to jeden z najbardziej znaczących budynków w dzielnicy historycznej Great Fire of 1911, wpisanej na listę National Register of Historic Places.

Budynek, zaprojektowany przez architekta Wilfreda E. Mansura, powstał na zlecenie Johna R. Grahama, prezesa Bangor Hydro-Electric Company, dawniej Bangor Railway and Electric Company. Graham był w dużej mierze odpowiedzialny za przekształcenie Bangor z portu tartacznego w centrum przemysłu lekkiego na przełomie wieków dzięki dostarczeniu taniej energii elektrycznej z zapór na rzece Union w Ellsworth w stanie Maine i na rzece Penobscot w Veazie w stanie Maine. Bangor było pierwszym miastem w Nowej Anglii z systemem elektrycznej kolei ulicznej, dzięki wcześniejszemu lokalnemu biznesmenowi, Francisowi Clergue'owi, który później zbudował jeden z największych w Ameryce Północnej ośrodków hydroenergetycznych w Sault Ste. Marie w Ontario. Graham przystąpił do konsolidacji i zarządzania zakładami elektrycznymi w Bangor dzięki swoim powiązaniom z General Electric Corporation, która posiadała szereg lokalnych inwestycji.

Budynek Graham był jednym z pierwszych oddanych do użytku i wykończonych po katastrofalnym wielkim pożarze w 1911 r. który zniszczył połowę dzielnicy handlowej Bangor. Ma sześć pięter i jest zbudowany z żółtej prasowanej cegły z metalowym gzymsem. Pierwotnie mieściły się w nim między innymi biura Bangor Hydro-Electric Company oraz Bangor and Aroostook Railroad. Na pierwszym piętrze mieściła się kiedyś apteka pocztowa, a obecnie jest tam sklep z artykułami kurierskimi The Willie Wags, natomiast przy wejściu na Central Street znajduje się 98 Wake N' Shake. Górne piętra budynku zajmują jego właściciele, Rudman Winchell, Counselors at Law.

Poprzedni budynek Graham Building, również nazwany na cześć Johna R. Grahama, znajdował się na sąsiedniej działce przy Central Street i został zniszczony w pożarze w 1911 r.