Pink House, Charleston

Pink House to zabytkowy dom i galeria sztuki przy 17 Chalmers Street w Charleston w Karolinie Południowej, który jest jednym z najstarszych budynków w Karolinie Południowej i drugą najstarszą rezydencją w Charleston po Colonel William Rhett House.

Dom został zbudowany w latach 1694-1712 z różowawego kamienia bermudzkiego przez Johna Bretona w Dzielnicy Francuskiej. Data powstania budynku była przedmiotem sporów. Dwóch lokalnych historyków ustaliło ją na rok 1712, ale sugeruje się datę budowy nawet do roku 1745. Różowy jest dziś uważany za tradycyjny kolor bermudzkich domów, które budowane są niemal wyłącznie z miękkiego, białego wapienia rodzimego od XVII wieku ze względu na burzliwą pogodę i konieczność ochrony bermudzkich lasów cedrowych do budowy statków. Przed XX wiekiem normą było bielenie ścian i dachów, które to bielenie blakło i odbarwiało się do różowawego odcienia, jeśli nie było wystarczająco często wymieniane.

Związki Bermudów z Charleston i południowymi koloniami miały fundamentalne znaczenie - archipelag został zasiedlony w latach 1609-1612 przez Kompanię Wirginijską jako przedłużenie Jamestown w Wirginii, przy czym zarówno Charleston, jak i prowincja Karolina zostały zasiedlone z Bermudów w 1670 r. przez osadników pod dowództwem Williama Sayle'a, a większość z 10 tys. emigrantów z Bermudów, którzy przybyli z Bermudów w okresie od zasiedlenia do uzyskania niepodległości przez Stany Zjednoczone, osiedliła się na południu. Związki z Wirginią i Karoliną Południową były szczególnie bliskie, a zamożne bermudzkie rodziny kupieckie zakładały filie w Charlestonie i innych ważnych portach południowego Atlantyku, by kontrolować handel prowadzony przez te miasta i w inny sposób odgrywać ważne role, St. George Tucker i Thomas Tudor Tucker. Z Bermudów do Charleston przybył także Daniił Vesey. Mniej zamożni Bermudczycy osiedlali się czasem razem, zakładając miasta, a obecnie wiele miejscowości na Południu nosi nazwy wysp bermudzkich. Bliskie więzy krwi i handlu między Bermudami a Południem oznaczały, że przynajmniej większość białych Bermudczyków sympatyzowała z Południem, a bliskość Charlestonu sprawiła, że Bermudy były idealnym miejscem do przemycania wyprodukowanej w Europie broni do Charlestonu i bawełny za pośrednictwem konfederackich biegaczy blokadowych podczas amerykańskiej wojny secesyjnej. Również podczas tej wojny Bermudyjczykiem był sierżant Robert John Simmons, służący w 54. ochotniczym pułku piechoty Massachusetts, który zmarł w Charleston w sierpniu 1863 r. w wyniku ran odniesionych w bitwie o Fort Wagner.

Dach dwuspadowy pokryty dachówką pochodzi z XVIII wieku. W latach 50. XVII w. w budynku znajdowała się tawerna. W latach 80. XVIII wieku właścicielem domu był James Gordon. Artystka Alice R. Huger Smith używała tego domu jako pracowni na początku XX wieku. W latach 30. XX w. dom został odrestaurowany przez państwa Victor Morawetz. Obecnie w domu znajduje się galeria sztuki.