John Hancock Tower, Boston

200 Clarendon Street, wcześniej John Hancock Tower, potocznie nazywany The Hancock, to 62-piętrowy, 790-metrowy wieżowiec w dzielnicy Back Bay w Bostonie. Wieża została zaprojektowana przez Henry'ego N. Cobba z firmy I. M. Pei & Partners i ukończona w 1976 roku.

Budynek jest powszechnie znany z poważnych wad konstrukcyjnych, w tym z analizy, zgodnie z którą cały budynek mógł się przewrócić pod wpływem pewnych obciążeń wiatrem, a także z poważnej wady konstrukcyjnej charakterystycznych niebieskich okien, która umożliwiała oderwanie się każdej z 500-kilogramowych szyb i ich upadek na całą wysokość budynku, stwarzając zagrożenie dla przechodniów znajdujących się poniżej.

W 1977 roku American Institute of Architects przyznał firmie National Honor Award za ten budynek, a w 2011 roku - Twenty-five Year Award. Od 1976 r. jest to najwyższy budynek w Bostonie i Nowej Anglii.

Adres na ulicy to 200 Clarendon Street, ale lokatorzy używają również "Hancock Place" jako adresu korespondencyjnego dla biur w budynku. W chwili otwarcia głównym najemcą budynku była firma John Hancock Insurance, ale w 2004 r. ogłosiła ona, że część biur zostanie przeniesiona do nowego budynku przy 601 Congress Street w Fort Point w Bostonie.

Wieża została pierwotnie nazwana na cześć firmy ubezpieczeniowej, która ją zajmowała. Firma ubezpieczeniowa z kolei została nazwana na cześć Johna Hancocka, którego duży i rzucający się w oczy podpis na Deklaracji Niepodległości uczynił jego nazwisko tak sławnym w Stanach Zjednoczonych, że potocznym określeniem podpisu jest "a John Hancock".