Jackson Glacier, Park Narodowy Glacier

Lodowiec Jackson jest mniej więcej siódmym co do wielkości z pozostałych 25 lodowców w Parku Narodowym Glacier położonym w amerykańskim stanie Montana. Jako część największej grupy lodowców w parku, Lodowiec Jacksona spoczywa na północnej stronie góry Jackson. Powierzchnia lodowca została ostatnio zmierzona w 2005 r. i wynosiła 250 akrów, ale kiedy po raz pierwszy udokumentowano jego istnienie w 1850 r. lodowiec obejmował również oddzielny obecnie lodowiec Blackfoot i razem zajmowały one 1875 akrów. W latach 1966-2005 Jackson Glacier stracił prawie jedną trzecią swojej powierzchni. Kiedy przed 1929 r. oba lodowce zostały połączone i rozdzielone, nazywano je po prostu Blackfoot Glacier.

Szacuje się, że w 1850 roku na terenie parku znajdowało się około 150 lodowców. Glacjolodzy twierdzą, że do roku 2030 wiele, jeśli nie wszystkie, lodowce w parku mogą całkowicie zniknąć. Lodowce Jackson i Blackfoot zostały wybrane do monitorowania w ramach programu U.S. Geological Survey's Glacier Monitoring Research, który zajmuje się badaniem zmian w bilansie masy lodowców w Parku Narodowym Glacier i jego otoczeniu. Lodowiec jest monitorowany za pomocą urządzeń teledetekcyjnych i powtarzanych zdjęć, podczas których obrazy lodowca są wykonywane z identycznych miejsc co pewien czas. Lodowiec Jackson jest jednym z najłatwiejszych do obserwacji lodowców parku i znajduje się na południe od drogi Going-to-the-Sun Road po wschodniej stronie Continental Divide, w górnej części St. Mary Valley.