Locks on the Chesapeake and Ohio Canal

Śluzy na Kanale Chesapeake i Ohio, znajdujące się w stanach Maryland, Wirginia Zachodnia i Waszyngton w Stanach Zjednoczonych, były trzech typów: śluzy podnoszone, śluzy rzeczne i śluzy wartownicze, czyli wlotowe.

Zostały one ponumerowane od 1 do 75, w tym dwie śluzy o numerach ułamkowych i żadna o numerze 65. Istnieje także śluza Tidewater Lock, zwana czasem śluzą 0, znajdująca się na końcu kanału w Waszyngtonie, gdzie Rock Creek wpada do rzeki Potomac.

Ułamkowa numeracja powstała, ponieważ śluzy 70-75 zostały ukończone w 1842 r. przed śluzami 62 i 66. Stwierdzono, że poziom kanału między śluzami 62 i 66 można podnieść o trzy stopnie, a nie o cztery. Dlatego dodatkowe śluzy znajdujące się w tym miejscu ponumerowano w odstępach 1+1⁄3 stopnia, aby nie trzeba było zmieniać numeracji pozostałych, już ukończonych śluz.

Chociaż jedno ze źródeł podaje, że śluzowanie trwa około 10 minut, eksperymenty przeprowadzone w latach 30. XIX wieku wykazały, że statek może przejść przez śluzę średnio w 3 minuty, a nawet w 2+1⁄2 minuty, natomiast w 1897 roku wykazano, że parowce potrzebują 5 lub 7 minut na śluzowanie, płynąc pod prąd lub z prądem.