Inland Empire

Inland Empire to obszar metropolitalny i region w południowej Kalifornii, położony w głębi lądu i przylegający do wybrzeża Kalifornii, skupiony wokół miast San Bernardino i Riverside, graniczący od zachodu z hrabstwem Los Angeles. Obejmuje on miasta zachodniej części hrabstwa Riverside i południowo-zachodniej części hrabstwa San Bernardino, a także pustynne społeczności Coachella i Victor Valleys, leżące odpowiednio po drugiej stronie przełęczy San Gorgonio i gór San Bernardino w stosunku do działu wodnego rzeki Santa Ana, który tworzy większość Inland Empire; znacznie szersza definicja obejmuje wszystkie hrabstwa Riverside i San Bernardino. Łączna powierzchnia hrabstw wchodzących w skład Inland Empire jest większa niż powierzchnia dziesięciu stanów USA - Wirginii Zachodniej, Maryland, Hawajów, Massachusetts, Vermont, New Hampshire, New Jersey, Connecticut, Delaware i Rhode Island - i jest nieco mniejsza niż łączna powierzchnia pięciu ostatnich.

Obszar metropolitalny Riverside-San Bernardino-Ontario, zdefiniowany przez U.S. Census Bureau, obejmujący hrabstwo Riverside i hrabstwo San Bernardino w Kalifornii, zajmuje powierzchnię ponad 27 000 m² i w 2020 r. będzie liczył około 4,6 mln mieszkańców. Większość mieszkańców tego obszaru znajduje się w południowo-zachodniej części hrabstwa San Bernardino i północno-zachodniej części hrabstwa Riverside. Pod koniec XIX wieku Inland Empire było ważnym ośrodkiem rolnictwa, w tym uprawy owoców cytrusowych, mleczarstwa i winiarstwa. Jednak w XX wieku rolnictwo podupadło, a od lat 70. szybko rosnąca populacja, zasilana przez rodziny migrujące w poszukiwaniu niedrogich mieszkań, doprowadziła do rozwoju budownictwa mieszkaniowego, przemysłowego i komercyjnego.