Lewis and Clark National Forest

Lewis and Clark National Forest położony jest w zachodnio-centralnej części stanu Montana, w Stanach Zjednoczonych. Rozciągający się na 2 912 mil kwadratowych las jest zarządzany jako dwie oddzielne strefy. Wschodnia część, podlegająca Oddziałowi Jefferson, to mieszanka traw i krzewów, poprzecinana "wyspowymi" obszarami leśnymi. Normą są tu dzierżawy bydła dla lokalnych ranczerów oraz pozyskiwanie drewna. Zachodnia część Rocky Mountain, leżąca na pograniczu kontynentu, jest zarządzana głównie w celu ochrony środowiska, ponieważ duża część tych terenów została uznana za dziką puszczę. Siedziba główna Lasu znajduje się w Great Falls, w stanie Montana. Lokalne biura okręgowe zostały utworzone w Choteau, Harlowton, Neihart, Stanford i White Sulphur Springs.

Tereny leśne zostały określone i ustanowione przez rząd federalny w 1897 r. po zawarciu w 1896 r. traktatu z plemieniem Blackfeet, na mocy którego utworzono sąsiadujący z nim rezerwat. Las ten jest jednym z najstarszych rezerwatów leśnych w USA. Jego nazwa pochodzi od nazwisk członków ekspedycji Lewisa i Clarka, która w latach 1804-1806 przeszła przez ten las, badając dla prezydenta Thomasa Jeffersona zakup Luizjany.

Wcześniej region ten był zamieszkiwany przez różne kultury rdzennych Amerykanów przez okres co najmniej 8000-10 000 lat. Kiedy ekspedycja Lewis & Clark dotarła na te tereny, różne obszary rozległego terytorium leśnego były wykorzystywane przez członków narodów Blackfeet, Sioux, Cheyenne, Flathead i Crow do polowań i jako miejsce sezonowych obozów zimowych. Lasy zapewniały schronienie przed zimą.