Grand Opera House, Wilmington

The Grand Opera House, znany również jako The Grand lub Masonic Hall i Grand Theater, to teatr na 1 208 miejsc siedzących przeznaczony do przedstawień w Wilmington, w stanie Delaware, w Stanach Zjednoczonych. Ten czteropiętrowy budynek został zbudowany w 1871 roku przez Wielką Lożę Masonów Delaware jako świątynia masońska i sala widowiskowa. Koszt budowy wyniósł 100 000 dolarów. Budynek został zaprojektowany w stylu Second Empire przez architekta z Baltimore, Thomasa Dixona, a w jego żeliwnej fasadzie wykorzystano symbolikę masońską. W jej centralnym frontonie znajduje się Oko Opatrzności.

W przeszłości w kinie Grand wystawiano opery, symfonie, wiktoriańskie melodramaty, przedstawienia minstreli, burleski, wodewile i inne przedstawienia, w których występowali tacy artyści, jak Ethel Barrymore, Buffalo Bill Cody i Texas Jack Omohundro oraz John Philip Sousa. Przez większość XX wieku kino Grand funkcjonowało wyłącznie jako kino, od 1930 roku prowadzone przez Warner Brothers, które ostatecznie zamknięto w 1967 roku. Kino zostało ponownie otwarte cztery lata później i powróciło do programów kładących nacisk na muzykę klasyczną, współpracując z Delaware Symphony Orchestra, OperaDelaware i First State Ballet Theatre.

W 1972 r. wpisano go na listę National Register of Historic Places, podkreślając znaczenie architektoniczne i historyczne. Argumentowano, że jest to "jeden z najlepszych zachowanych przykładów XIX-wiecznej architektury żeliwnej w Ameryce" i że ma ważny związek z wydarzeniami i osobami w historii Delaware.

W 1973 r. zarządzanie przekazano organizacji non-profit, a budynek poddano gruntownej renowacji, którą zakończono w 1976 r.