Vail-Leavitt Music Hall, Riverhead

Vail-Leavitt Music Hall to teatr z końca XIX wieku, obecnie używany na wschodnim krańcu Long Island w Riverhead w stanie Nowy Jork. Budynek został zbudowany przez Davida F. Vaila z pomocą jego syna George'a M. Vaila w 1881 roku. David był lokalnym handlarzem drewna w Riverhead i wschodnim Suffolk County na Long Island.

Salę teatralno-muzyczną otwarto 11 października 1881 roku. Główny teatr i jego balkon to miniaturowa opera zaprojektowana przez J.W. Flacka. Na parterze budynku znajdowały się witryny handlowe, a na piętrze - opera. Początkowo sala muzyczna była oświetlana świecami, jednak Vailowie zaczęli za teatrem eksploatować instalację gazową. W rezultacie na całym balkonie w kształcie podkowy umieszczono oprawy gazowe. Oświetlenie gazowe działało w music-hallu aż do pojawienia się elektryczności w lipcu 1888 roku, kiedy to w teatrze zainstalowano oświetlenie elektryczne.

W 1908 r. George M. Vail, obecnie jedyny właściciel Music Hall, sprzedał budynek Simonowi Leavittowi, krawcowi i sukiennikowi, który wynajął piętro jako salę teatralną. W 1914 r. Music Hall został wykorzystany przez Thomasa Edisona jako miejsce demonstracji kinetofonu, wczesnej próby synchronizacji dźwięku i filmu.

Gdy w okolicy zaczęły powstawać nowocześniejsze teatry, Music Hall z biegiem lat przekształcono w restaurację, lodowisko, a nawet salon bukmacherski. Jednak balkon i proscenium sceny pozostały nienaruszone przez wszystkie przebudowy. W końcu Theodore Leavitt przejął firmę sukienniczą i zamknął piętro, używając go jedynie jako magazynu aż do przejścia na emeryturę w latach 70.

Po jego śmierci, wdowa po Theodorze Leavittcie, Mollie Leavitt, była właścicielem sali muzycznej aż do momentu przejęcia jej przez Radę na rzecz Vail-Leavitt Music Hall w 1982 roku dzięki dotacji z Departamentu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, zorganizowanej przez urzędnika ds. rozwoju społeczności miasta Riverhead, Roberta Schemera. Rada jest organizacją charytatywną typu non-profit 5013, która obecnie nadzoruje i zarządza obiektem.

Od początku lat osiemdziesiątych do końca lat dziewięćdziesiątych na małym ekranie w dolnej sali kinowej, zwanej "Mini-Cine", wyświetlano stare filmy. Pokazy te pomogły teatrowi zebrać fundusze na renowację sali muzycznej. Od 25 sierpnia 1983 r. teatr znajduje się na liście National Register of Historic Places.

28 czerwca 2003 r. odbyło się uroczyste ponowne otwarcie sali muzycznej. Przez cały rok odbywają się w niej liczne imprezy kulturalne, obywatelskie i charytatywne dla lokalnej społeczności.