East Face, Mount Whitney

The East Face of Mount Whitney jest techniczną drogą wspinaczkową o charakterze alpejskim i znajduje się w Fifty Classic Climbs of North America. Mount Whitney jest najwyższym szczytem w sąsiadujących Stanach Zjednoczonych.

Pierwsze wejście odbyło się 16 sierpnia 1931 roku, a dokonali go Robert L. M. Underhill z Appalachian Mountain Club oraz wspinacze z Sierra Club: Norman Clyde, Jules Eichorn i Glen Dawson. Jak na ówczesne standardy wspinaczki w Kalifornii, droga ta była uważana za bardzo eksponowaną, zwłaszcza słynny Fresh Air Traverse. Steve Roper nazwał tę drogę "jedną z klasycznych dróg Sierry, częściowo ze względu na jej spektakularne położenie, a częściowo dlatego, że była to pierwsza naprawdę duża ściana, na którą się wspięto w tym paśmie". Porcella & Burns napisali, że "wspinaczka ta zapowiadała nowy standard kompetencji technicznych w kalifornijskiej wspinaczce skalnej". Sam Underhill skomentował, że "piękno tej wspinaczki polega głównie na jej nieoczekiwanej możliwości, w górę pozornej przepaści, oraz na bliskim kontakcie z cechami, które nadają górze Whitney jej prawdziwą imponującą siłę".