White House Gifts, Waszyngton

Benjamin Ogle Tayloe House to dom w stylu federalnym znajdujący się przy 21 Madison Place NW w Waszyngtonie, w Stanach Zjednoczonych. Dom znajduje się na północno-wschodnim rogu Madison Place NW i Pennsylvania Avenue NW, bezpośrednio naprzeciwko Białego Domu i gmachu Ministerstwa Skarbu. Zbudowany w 1828 roku przez Benjamina Ogle Tayloe, syna pułkownika Johna Tayloe III, dom stał się salonem dla wpływowych politycznie osób z rządu federalnego.

Phoebe Tayloe odziedziczyła dom po śmierci Tayloe w 1868 roku. Po jej śmierci w 1881 roku, ponad 200 marmurowych posągów, rzeźb z brązu, mebli i obrazów znajdujących się w domu zostało przekazanych Corcoran Gallery of Art. Siostrzenica Phoebe Warren Tayloe, Elizabeth H. Price, odziedziczyła dom w 1882 roku, a następnie w 1887 roku sprzedała go senatorowi Pensylwanii Donowi Cameronowi za 60 000 dolarów. Około 1896 roku Senat Stanów Zjednoczonych uchwalił ustawę, na mocy której budynek stałby się oficjalną rezydencją wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych, ale Izba Reprezentantów nie podjęła żadnych działań w tej sprawie. Cameron wydzierżawił dom wiceprezydentowi Garretowi Hobartowi od marca 1897 roku do jesieni 1899 roku, a prasa i opinia publiczna nadała mu przydomek "Historic Corner" i "Cream White House" ze względu na dużą liczbę ważnych politycznie gości i spotkań, które odbywały się w tym miejscu, z udziałem tak szacownych gości jak Międzynarodowa Komisja Graniczna i książę Albert z Belgii. Z powodu słabnącego zdrowia Hobarta rodzina opuściła Tayloe House jesienią 1899 roku, a Cameron wydzierżawiła dom republikańskiemu senatorowi Markowi Hannie od stycznia 1900 do 1902 roku. Słynne stały się ważne polityczne dyskusje Hanny z Williamem McKinleyem i Theodorem Rooseveltem przy sutych śniadaniach składających się z rogalika i naleśników.

Jesienią 1915 roku dom wynajęła organizacja Congressional Union for Woman Suffrage, która na dwa lata uczyniła z niego swoją siedzibę. Klub Cosmos rozważał zakup domu od rodziny Tayloe w 1885 roku i ostatecznie kupił go w grudniu 1917 roku. W 1952 roku opuścili go, aby przenieść się do nowej siedziby; budynek został zakupiony przez rząd Stanów Zjednoczonych i wykorzystany na biura. Od października 1958 r. do listopada 1961 r. dom był siedzibą Narodowej Administracji Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej.

Prawie zrównano go z ziemią w 1960 roku wraz z innymi budynkami na Lafayette Square, ale skuteczny lobbing i wsparcie ze strony nowo wybranej administracji Kennedy'ego w 1961 roku doprowadziły do rezygnacji z pierwotnych propozycji wyburzenia budynku. Pierwsza dama Jacqueline Kennedy walnie przyczyniła się do przekonania architekta Johna Carla Warnecke, przyjaciela jej męża, do stworzenia projektu, który łączyłby nowe budynki ze starymi, w oparciu o architektoniczną teorię kontekstualizmu. Dom Cutts-Madison, budynek Cosmos Club i Dom Benjamina Ogle Tayloe zostały połączone, a między nimi a budynkiem Sądów Narodowych powstał dziedziniec. Od tego czasu budynek pozostaje częścią kompleksu budynków Sądów Krajowych, a obecnie znajduje się w Krajowym Rejestrze Zabytków.