Rainwater Basin, Kearney

Obszar podmokły Rainwater Basin to równina lessowa o powierzchni 4200 m² położona na południe od rzeki Platte w południowo-środkowej Nebrasce. Znajduje się ona głównie w hrabstwach Adams, Butler, Clay, Fillmore, Hamilton, Kearney, Phelps, Polk, Saline, Seward i York i rozciąga się na przyległe obszary południowo-wschodniego Hall, północnego Franklin, północnego Nuckolls, zachodniego Saline, północnego Thayer i północno-zachodniego Webster. Przed zasiedleniem przez Europejczyków równina ta była pokryta łąkami preriowymi poprzecinanymi tysiącami efemerycznych mokradeł typu playa, zwanych Rainwater Basins. Nieformalnie i lokalnie poszczególne baseny wód deszczowych Nebraski są określane jako baseny deszczowe, baseny, laguny, jeziora, stawy, bagna, bagna siane i bagna jeziorne. Na zachodzie, na wschodzie preria wysokotrawiasta, która kiedyś stopniowo przechodziła w prerię mieszaną. Obecnie obszar podmokły Rainwater Basin jest pokryty farmami, głównie uprawiającymi kukurydzę i soję. Region ten jest zasilany przez kilka przeplatających się strumieni, z których największy to Big Blue River i jej dopływy. Z potokami tymi związane są lasy łęgowe i zbocza wysoczyznowe z lasami dębowymi. W miesiącach wiosennych i jesiennych miliony ptaków wędrownych przemierzają ten region w celu zdobycia pożywienia i odpoczynku. Wraz z siedliskami łęgowymi związanymi z rzeką Platte River, Big Blue River, jej dopływami i mniejszymi strumieniami, dorzecza Rainwater Basins są głównym elementem Centralnego Szlaku Lotów Ameryki Północnej.

Przed rozwojem rolnictwa w czasach historycznych region mokradeł Rainwater Basin charakteryzował się liczonymi w tysiącach sztuk licznymi mokradłami typu playa - Rainwater Basins. Płytkie zagłębienia, w których występują te mokradła, są pokryte prawie nieprzepuszczalną warstwą gleby gliniastej, tzw. glinianką, która uniemożliwia wodzie powierzchniowej przenikanie do podglebia. W związku z tym w dorzeczach nie występuje naturalny poziom wód gruntowych, a jedynym źródłem wody są spływy w postaci deszczu, śniegu, a obecnie także wody z nawadniania upraw. Ponieważ podstawowym źródłem wody dla tych mokradeł są opady atmosferyczne, ich głębokość, powierzchnia i sezonowość zmieniają się co roku w zależności od zmian w reżimie opadów i dlatego nazywane są dorzeczami wód deszczowych.