San Diego-La Jolla Underwater Park, San Diego

Park podwodny San Diego-La Jolla obejmuje 6000 akrów dna oceanicznego i terenów przybrzeżnych. Cztery różne siedliska w parku sprawiają, że jest on popularnym miejscem dla miłośników snorkelingu i nurkowania. Park został utworzony przez miasto San Diego w 1970 roku i w jego obrębie znajdują się dwa inne parki: Rezerwat Ekologiczny "patrz, ale nie dotykaj" oraz Ostoja Życia Morskiego.

Na terenie podwodnego parku znajdują się dwie sztuczne rafy, stworzone w celu przyciągnięcia i wzmocnienia życia morskiego. Pierwsza z nich została zbudowana w 1964 roku ze skał z kamieniołomu Santa Catalina wrzuconych na głębokość 21 m w pobliżu Scripps Canyon. Drugą rozpoczęto w 1975 roku i znajduje się ona na głębokości 12 m tuż przy brzegu Black's Beach.

Od La Jolla Shores dno oceanu łagodnie opada ku morzu. Rafy utrzymują fale na minimalnym poziomie, co sprawia, że jest to punkt wejścia dla nurków i kajakarzy. Ławice krasnorostów na zewnętrznych krawędziach zbocza są popularnymi miejscami połowu ryb i świetnym miejscem do obserwowania fok, delfinów, ptaków i ryb.

Za zboczem dno gwałtownie obniża się do głębokości 150 m i wpada do Kanionu La Jolla. Na terenie parku kanion osiąga głębokość 180 m. Gwałtowny spadek i obfitość życia morskiego wyjaśniają, dlaczego migrujące wieloryby można często zobaczyć w pobliżu brzegu.

We wrześniu 2008 r. na plaży La Jolla Shores ukończono budowę litobetonowej mapy podwodnego parku o wymiarach 9,1 m na 75 stóp. Znajduje się ona w pobliżu promenady, między toaletami a placem zabaw dla dzieci na południowym krańcu parku Kellogg.