Mount Miller, Park Narodowy Wrangla-Świętego Eliasza

Mount Miller to odizolowany szczyt w Górach Świętej Elias na Alasce w Stanach Zjednoczonych. Wyróżnia się położeniem wśród spektakularnych pól lodowych, odległością od wszelkich zamieszkałych miejsc i dużym wzniesieniem ponad lokalny teren. Jest oddalony o ponad 65 mil od McCarthy, najbliższego miejsca zamieszkania, i o ponad 105 mil od Yakutat, najbliższego znaczącego miasta. Przykładem wielkości góry jest jej południowa flanka, która wznosi się na wysokość 9000 stóp ponad dolinę rzeki Duktoth na południe w odległości około 9 mil w poziomie.

Góra Miller jest najwyższym punktem biegnącego ze wschodu na zachód grzbietu Barkley, znajdującego się po południowej stronie pola lodowego Bagley, jednego z największych pól lodowych w Ameryce Północnej. Lodowiec Beringa wypływa z Pola Lodowego Bagleya na zachodnim krańcu grzbietu, podczas gdy południowo-wschodnie zbocza grzbietu kierują się w stronę lodowca Yahtse. Jedyną stroną grzbietu, która nie jest całkowicie zlodowacona, jest strona południowa, gdzie Góry Robinsona leżą pomiędzy Grzbietem Barkleya a Zatoką Alaską.

Ponieważ góra Miller jest tak odosobniona i nie ma nadzwyczajnej wysokości bezwzględnej jak na standardy alaskańskie, jeszcze do niedawna nie była zdobywana. Pierwszego wejścia na szczyt dokonali w 1997 r. Charlie Sassara, Ruedi Homberger, Reto Ruesh, Paul Claus i Carlos Buhler zachodnią granią.