Fort Colvile, Lake Roosevelt National Recreation Area

Centrum handlowe Fort Colvile zostało zbudowane przez Kompanię Zatoki Hudsona w Kettle Falls na rzece Columbia w 1825 r. i działało w dystrykcie futrzarskim Kompanii Columbia. Nazwany na cześć Andrew Colvile'a, gubernatora HBC w Londynie, fort znajdował się kilka mil na zachód od obecnego Colville w stanie Waszyngton. Był to ważny przystanek na szlaku handlowym York Factory Express do Londynu przez Zatokę Hudsona. Przez pewien czas HBC uważała Fort Colvile za drugi pod względem ważności po Forcie Vancouver, położonym w pobliżu ujścia rzeki Kolumbia, aż do czasu założenia Fortu Victoria.

Na mocy traktatu z 1818 roku Wielka Brytania i Stany Zjednoczone Ameryki rościły sobie prawa do Kraju Oregonu. Ten kontrowersyjny spór o własność ziemi został zakończony Traktatem oregońskim z 1846 roku. Granica między Brytyjską Ameryką Północną a Stanami Zjednoczonymi została przedłużona do Oceanu Spokojnego na 49 równoleżniku, a cała Wyspa Vancouver została uznana za brytyjską. Podczas gorączki złota w latach 50. i 60. XIX wieku Fort Colvile w 1860 roku stał się ważnym ośrodkiem działalności górniczej i zaopatrzenia. Opuszczony w czerwcu 1871 r. niektóre budynki stały do czasu, gdy spłonęły 6 lipca 1910 r.

Budowa zapory Grand Coulee Dam spowodowała zalanie tego miejsca w 1940 roku, podobnie jak Kettle Falls. Kiedy na przełomie lat 60. i 70. XX w. w związku z budową elektrowni nr 3 na tamie Grand Coulee, jezioro Roosevelt zostało osuszone, Fort Colvile i Kettle Falls zostały odsłonięte. Po przeprowadzeniu prac archeologicznych przez Washington State University i University of Idaho, teren Fortu Colvile został ponownie zalany przez jezioro Roosevelt. W 1974 roku Fort Colvile został wpisany do Narodowego Rejestru Zabytków ze względu na swoje historyczne znaczenie.