David W. and Jane Curtis House, Fort Atkinson

Dom Davida W. i Jane Curtisów to bardzo dobrze zachowany dom w stylu Queen Anne i pasująca do niego wozownia, zbudowane w 1885 roku w Fort Atkinson, Wisconsin, w Stanach Zjednoczonych. W 2009 roku został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.

David Whitney Curtis wraz z ojcem przeniósł się z Vermont do Jefferson w 1845 roku. Pomagał ojcu na farmie, chodził do szkoły i terminował jako murarz. W 1860 r. ożenił się z panną Jane Howard z Hebron. W 1862 r. zaciągnął się do armii Unii i służył w wojnie secesyjnej. Po wojnie wraz ze wspólnikiem Oscarem Cornishem otworzył firmę zajmującą się handlem drewnem i produktami rolnymi. W 1868 r. wynalazł prostokątną dzieżę Curtisa i spółka zaczęła ją produkować w Fort Atkinson. Stopniowo firma rozszerzyła swoją działalność o produkcję i sprzedaż pełnego asortymentu artykułów mleczarskich. W 1878 roku D.W. został mianowany asystentem gubernatora Smitha. Pełnił też ważne funkcje w Stowarzyszeniu Mleczarzy Wisconsin i w Towarzystwie Rolniczym.

Około 1885 roku David i Jane zlecili Henry'emu C. Kochowi z Milwaukee zaprojektowanie domu, którego dotyczy zdjęcie. Jest to styl Queen Anne, w tamtych czasach uważany za bardziej postępowy i wygodny niż poprzedzające go style Carpenter Gothic i Italianate. Fundamenty z kamienia wapiennego podtrzymują ściany szkieletowe pokryte sidingiem cedrowym. Typowe dla stylu Queen Anne szczyty są ozdobione gontami w kształcie rybiej łuski i wzorem w słoneczne pasy. Końce szczytów są obramowane deskami barkowymi. Niektóre okna są wieloszybowe, z szybami ołowianymi. Obecny ganek od strony południowej został zbudowany około 1900 r. zastępując pierwotny, mniejszy i bardziej rozbudowany ganek prostszym gankiem w stylu późnej królowej Anny. Wewnątrz, na pierwszym piętrze znajduje się plan piętra, z marmurowym kominkiem w salonie i drzwiami kieszeniowymi między niektórymi pokojami. Na piętrze znajdują się sypialnie i łazienka.

Dwupiętrowa wozownia również została zbudowana w 1885 roku. Jest prosta i prostokątna, ale ozdobiona tak samo jak dom, z oknami wieloszybowymi i gontami w kształcie rybiej łuski w szczytach obramowanych deskami barkowymi. Zarówno dom, jak i wozownia zachowały się w bardzo nienaruszonym stanie i niewiele zmieniły się od 1885 roku.

Opatentowany przez Curtisa opiekacz otrzymał najwyższą nagrodę na Światowych Targach w Chicago w 1893 roku. W 1898 r. wartość jego firmy wynosiła 5 000 000 dolarów. Mieszkał w tym domu do śmierci w 1919 r.

Po śmierci D.W. dom i interesy firmy przeszły na jego żonę Jane i ich syna Harry'ego. W tym czasie firma nosiła nazwę Creamery Package Manufacturing Company, a Harry dobrze ją prowadził. Po śmierci Harry'ego w 1938 r. i jego żony Mary w 1945 r. w domu zamieszkała ich córka Lucile. Po jej śmierci, w 1966 r. dom przeszedł na własność jej córki Mary D. Gates. W 1971 roku, po batalii prawnej, dom opuścił rodzinę i został sprzedany Jerry'emu i Pat Landowskim.