333 North Michigan, Chicago

333 North Michigan to wieżowiec w stylu art deco położony w dzielnicy Loop w Chicago, w stanie Illinois, w Stanach Zjednoczonych. Architektonicznie wieżowiec wyróżnia się drastycznymi cofnięciami górnych poziomów, które zostały zainspirowane przepisami o zagospodarowaniu przestrzennym wieżowców z 1923 roku. Z geograficznego punktu widzenia jest znany jako jeden z czterech boków mostu Michigan Avenue z lat 20. XX wieku, które stanowią część historycznego dystryktu Michigan-Wacker, zarejestrowanego w USA.

Ponadto jest znany jako geograficzny beneficjent załamania Michigan Avenue, co sprawia, że jest widoczny wzdłuż Magnificent Mile jako budynek, który wydaje się być na środku drogi u podnóża tego odcinka. Budynek został zaprojektowany przez biuro Holabird & Roche/Holabird & Root i ukończony w 1928 roku. Jest wysoki na 396 stóp i ma 34 kondygnacje.

Został uznany za zabytek Chicago 7 lutego 1997 roku. Znajduje się on na krótkim, ćwierćmilowym odcinku Michigan Avenue, pomiędzy historyczną dzielnicą Chicago Landmark Historic Michigan Boulevard a Magnificent Mile. Budynek jest zarządzany i wynajmowany przez firmę MB Real Estate.

Zaprojektowany przez Johna Wellborna Roota, Jr. długi, wąski i strzelisty budynek jest hołdem złożonym ojcu Roota, Johnowi Wellbornowi Rootowi, za wcześniejszy chicagowski Monadnock Building, za kanon wysokich budynków Louisa Sullivana i za pracę Eliela Saarinena, która zdobyła drugą nagrodę w konkursie na projekt Tribune Tower. Budynek okazał się takim sukcesem, że Holabird i Root zamieszkali w nim na stałe. Długa i smukła konstrukcja budynku zoptymalizowała wykorzystanie naturalnego oświetlenia. Wnętrze budynku reprezentuje modernizm ery prohibicji, zwłaszcza klub Art Deco Tavern.

Budynek jest ozdobiony cokołem z polerowanego marmuru, ornamentami i płaskorzeźbami przedstawiającymi frontowców i rdzennych Amerykanów z Fortu Dearborn, który częściowo zajmował to miejsce.